doktor Checkup: Joan Didion

Powieściopisarka, dziennikarka, scenarzystka i nagrodzona National Book Award autorka wspomnień Joan Didion odpowiada na pytania dotyczące miłości i straty.

doktor Checkup: Joan Didion

Powieściopisarka, dziennikarka, scenarzystka i laureatka National Book Award Joan Didion odpowiada na pytania dotyczące miłości i straty.

Medically Reviewed by Michael W. Smith,?MD Od lekarza Archiwum

Pani bestsellerowa książka Rok magicznego myślenia jest kroniką pani żałoby po stracie męża, Johna. Co najbardziej zaskoczyło Cię w żałobie?

Nie spodziewałam się takiego stopnia wykolejenia - zarówno fizjologicznego, jak i psychicznego. Przykład tego drugiego: Dwa tygodnie po śmierci Johna, wypełniając szpitalny formularz do raportu z autopsji, podałam nie swój adres, ale adres mieszkania, w którym mieszkaliśmy przez pierwsze cztery czy pięć miesięcy naszego małżeństwa, w 1964 roku.

Czy jest coś "magicznego" w jednym roku, jeśli chodzi o żałobę?

Pod koniec roku wydaje się, że śmierć staje się mniej bezpośrednia, że jest to coś, co wydarzyło się w innym roku. Nie myślisz już: "Tego dnia rok temu zrobiliśmy to czy tamto", ponieważ tego dnia rok temu on lub ona nie żyli. Ta różnica jest na początku bolesna. Nie chcesz pozwolić, aby ta bezpośredniość odeszła.

W tym samym roku pełnił Pan rolę niezwykłego adwokata i opiekuna dla swojej ciężko chorej córki, Quintany. Jakich rad udzieliłabyś komuś, kto od niedawna zajmuje się opieką nad bliską osobą w szpitalu?

Wszystko, co mogę powiedzieć o wielu miesiącach, kiedy Quintana była hospitalizowana, to to, że była to praca na pełen etat - zarówno dla jej męża, jak i dla mnie - śledzenie, znajdowanie odpowiednich specjalistów, upewnianie się, że są oni na miejscu i zintegrowani z personelem domowym, a także (co nie mniej ważne) upewnianie się, że była tak spokojna i komfortowa, jak to tylko możliwe w tych okolicznościach. Znajome twarze mogą wiele zmienić, nie tylko dla pacjenta, ale i dla personelu.

Internet uzbroił Cię w informacje medyczne. W jaki sposób wpłynął on na Twoje poparcie?

Internet był moim pierwszym źródłem informacji. Dał mi pełniejsze wyjaśnienia, których potrzebowałem, aby zrozumieć, co mówią lekarze, dał mi pytania, dał mi słownictwo, dał mi zakres możliwości.

Jakie cechy najbardziej ceni Pan u lekarza?

Wiedza, umiejętności, empatia i przynależność do dużego szpitala. Mam skłonność do ufania lekarzom. Jeśli nie, zmieniam lekarza.

Jest pan jednym z najwybitniejszych amerykańskich głosów literackich. Czy istnieją słowa, które mogą opisać twoją niedawną stratę Quintany?

Quintana zmarła 26 sierpnia 2005 roku. Od Bożego Narodzenia 2003 roku przeszła (i przetrwała) kilka zagrażających życiu kryzysów, z których większość można uznać za następstwa początkowego wstrząsu septycznego. Nadal brakuje mi słów, aby opisać jej stratę.

Jakie spostrzeżenia możesz zaoferować komuś, kto teraz przeżywa żałobę?

Jedyna rada, jaka istnieje dla osoby przechodzącej żałobę, to pozwolić jej się wydarzyć, nie bać się jej przeżywać. To normalne; to część życia. Przechodzimy przez to, nawet jeśli wydaje się to niemożliwe.

Jak dbasz o siebie?

Przez czystą wolę, robienie list i robienie tego, co muszę zrobić i pamiętanie, że będę bezużyteczna, jeśli sama zachoruję.

Jaki masz system wsparcia?

Zostałem pobłogosławiony przez wspaniałych bliskich przyjaciół i rodzinę, ludzi, którzy wystąpili bez ich lub mojej prośby. To, co jest dość bezużyteczne w tego rodzaju sytuacji, to przyjaciel, który mówi (i sam kiedyś byłem temu winny), "Daj mi znać, czy jest coś, co mogę zrobić". W rzeczywistości, nie pozwolisz mu lub jej wiedzieć, nigdy.

Ty i John codziennie rano spacerowaliście po Central Parku. Czy nadal chodzicie i czy wasza trasa się zmieniła?

Wciąż chodzę po parku, tak. I tak, moja trasa się zmieniła, co czasami sprawia, że czuję się trochę rozluźniony w świecie.

Jaka jest najlepsza rada dotycząca zdrowia, której ktoś Ci kiedykolwiek udzielił?

Kiedyś, dawno temu, przed rezonansem magnetycznym, kiedy miałem pewne objawy neurologiczne i otrzymałem wykluczającą diagnozę stwardnienia rozsianego, przyjaciel --- lekarz, ktoś, kto otrzymał podobną wykluczającą diagnozę --- poradził mi, abym utrzymywał regularne wizyty u neurologa nawet przy braku objawów. W ten sposób, on mówił, "możesz zapomnieć o tym." To zadziałało. Objawy ustąpiły. Widziałem neurologa regularnie i nigdy nie dałem temu myśli w między czasie.

Jaki jest Twój najlepszy nawyk zdrowotny? Twój najgorszy?

"Najlepszy" i "najgorszy", jeśli chodzi o nawyki zdrowotne, zależy od tego, kto robi ranking (niektórzy mogliby powiedzieć, że miałem wszystkie złe nawyki), ale powiedziałbym, że moim najbardziej przydatnym nawykiem jest wczesne i szybkie konsultowanie się z lekarzami i, jak wyżej, nie przejmowanie się tym w międzyczasie.

Czy istnieją pozytywne cechy starzenia się?

Moje własne doświadczenie ze starzeniem się polega na tym, że stałem się nieco bardziej wyrozumiały, zarówno dla innych, jak i dla siebie. Kiedy życie zmusi cię do zaakceptowania faktu, że pewnych rzeczy (śmierć, choroba, starzenie się) nie możesz kontrolować, zaczynasz się trochę odprężać.

Z pięciu zmysłów, który cenisz najbardziej: wzrok, zapach, słuch, smak czy dotyk?

Podejrzewam, że utrata dotyku byłaby dla mnie bardziej izolująca niż utrata jakiegokolwiek innego pojedynczego zmysłu.

Czy pisanie jest kluczem do twojego ogólnego zdrowia?

Pisanie to jedyny sposób, w jaki przetwarzam doświadczenia. Więc tak, jest to kluczowe. Ale myślę, że dla większości ludzi "praca" - jakakolwiek by nie była - jest równie kluczowa.