Dowiedz się, jak wspierać kogoś po zwolnieniu z pracy, w tym, co przeżywa, jak pomóc i więcej.
Żałoba po zwolnieniu z pracy
Zwolnienie z niepożądanej pracy może przynieść ulgę. Jednak utrata pracy, którą kochałeś, w której pracowałeś przez długi czas lub której potrzebowałeś, może być traumatycznym przeżyciem.
Pięć etapów żałoby. Chociaż etapy żałoby pierwotnie opisywały osobę cierpiącą na nieuleczalną chorobę, mogą one również wyjaśniać żal w przypadku doświadczania wielu rodzajów tragicznej straty. Pięć etapów żałoby to:
-
Zaprzeczenie lub niewiara w to, że doszło do zwolnienia
-
Złość lub frustracja z powodu utraty pracy
-
Targowanie się z samym sobą lub innymi w celu zmiany sytuacji
-
Depresja w wyniku zwolnienia z pracy
-
Akceptacja nowej rzeczywistości po utracie pracy?
Te etapy nie są gwarantowane. Ludzie radzą sobie z utratą pracy na swój sposób i we własnym tempie. Jednak etapy te mogą stanowić ramy do zrozumienia żałoby danej osoby i tego, jak ją wspierać.
7 sposobów na wsparcie kogoś po zwolnieniu z pracy
Słuchaj i podążaj za nimi. Aby być wspierającym sprzymierzeńcem, musisz słuchać. Wysłuchanie obaw, pomysłów i uczuć tej osoby zapewni jej komfortową przestrzeń do przeżywania żałoby po zwolnieniu.
Jednak podążanie za ich przykładem nie oznacza zgadzania się ze wszystkim, co mówią lub robią. Zamiast tego, najlepiej byłoby, gdybyś krytycznie wysłuchał tej osoby. Słuchanie pomoże ci zakwestionować nierealistyczną samokrytykę, założone myślenie i zniekształcenia logiczne.
Krytyczne wysłuchanie osoby sprawi, że będziesz podążać za jej przykładem i zachęcisz ją do tego, aby nie pozwoliła, by smutek ją pokonał.
Nie ignoruj tego, co się stało. Uznanie faktu zwolnienia z pracy pomoże w rozpoczęciu procesu radzenia sobie. Przyznanie się nie oznacza "długiej dyskusji o tym, co się stało". Zamiast tego, daje osobie znać, że uznajesz jej utratę pracy.
Aby wyrazić uznanie, zachowaj prostotę słów i działań. Na przykład uścisk, miłe słowo lub akt życzliwości mogą wystarczyć, aby pokazać osobie, że jesteś przy niej.
Powiedz, jak możesz pomóc. "Daj mi znać, jeśli czegoś potrzebujesz" to uprzejmy zwrot, ale nie tak pomocny, jak mogłoby się wydawać. Zamiast tego, niech osoba wie dokładnie, jak możesz jej pomóc. Na przykład:
-
Jeśli masz dobre kontakty w swojej społeczności, zaoferuj pomoc w poszukiwaniu pracy, kiedy tylko będą na to gotowi.
-
Jeśli lubisz gotować, zaproś ich na kolację.
-
Jeśli chcesz być dla nich wsparciem emocjonalnym, zaproponuj, że wysłuchasz ich, kiedy tylko będą gotowi.
Niejasne określenie, w jaki sposób możesz pomóc, utrudnia tej osobie poproszenie o pomoc. Jednak oferując konkretny rodzaj pomocy, możesz dać im jasną opcję w tym czasie niepewności.?
Co więcej, wiedząc, w czym możesz pomóc, będzie to dla Ciebie bardziej zrównoważone. Łatwo jest dać za dużo i wypalić się. Oferowanie konkretnej pomocy ułatwi swobodniejsze wspieranie.?
Pomagaj w utrzymaniu relacji. Utrata pracy ma wiele skutków emocjonalnych. Może być odczuwana jako krzywdząca i wstydliwa, co może prowadzić do samoizolacji. Jednak bliscy i relacje towarzyskie pozwolą tej osobie utrzymać się w rzeczywistości.
Jednak nie należy natychmiast rzucać stron i wychodzić do klubów. Zamiast tego wysłuchaj potrzeb tej osoby i stwórz wokół nich rutynowe czynności. Na przykład, zaproś je na regularny lunch, rodzinne wyjścia lub sąsiedzkie spacery. Zacznij od małych rzeczy i daj im przestrzeń do pielęgnowania swoich relacji.
Odzyskaj ich tożsamość. Kiedy po zwolnieniu z pracy pojawia się uczucie zwątpienia, przypomnij tej osobie, że status zawodowy nie definiuje jej tożsamości ani wartości własnej. Przypomnij jej, kim jest. Mów o przekonaniach, umiejętnościach, talentach i o tym, co ludzie w niej cenią. Podtrzymuj ich poczucie własnej wartości.
Zacznij badać swoje następne kroki w czasie przestoju. Neutralny czas pomiędzy zwolnieniem a kolejnymi krokami jest niezwykle istotny. Ten czas jest niepewny. Możesz jednak pomóc tej osobie odkryć życie poza dotychczasową pracą.
Można porozmawiać o tym, co chciałaby robić. Poznaj zainteresowania, umiejętności i aspiracje danej osoby. Osoba ta może nie wiedzieć, co chce robić, ale takie rozmowy mogą zapoczątkować jej kolejne kroki. W tym czasie nie musisz udzielać odpowiedzi. Zamiast tego, pomóż tej osobie wymieniać się pomysłami i szukać nowych doświadczeń.
Po prostu zapytaj. Jeśli Twoja bliska osoba została zwolniona i nie wiesz od czego zacząć, po prostu ją zapytaj. Powiedz szczerze o swoich potrzebach. Nie ma nic złego w pytaniu.
Osoba ta może również potrzebować, abyś był otwarty i zapytał. Może być niepewna tego, czego potrzebuje, a niejasne oferty pomocy mogą nie pomóc. Pytanie wprost zachęci ją do zastanowienia się nad tym, jak się czuje i czego potrzebuje.
