Zdrowie psychiczne: Zaburzenie ruminacji

Rumination disorder jestniezwykłym zaburzeniem odżywiania zwykle u niemowląt i małych dzieci. Dowiedz się więcej od lekarza.

Aby uznać to za zaburzenie, zachowanie to musi wystąpić u osoby, która wcześniej jadła normalnie i musi występować regularnie - zwykle codziennie - przez co najmniej miesiąc. Dziecko może wykazywać to zachowanie podczas karmienia lub zaraz po jedzeniu.

Jakie są objawy zaburzenia polegającego na ruminacji?

Objawy zaburzenia ruminacji obejmują:

• Powtarzające się regurgitacje pokarmu

• Powtarzające się powtórne przeżuwanie pokarmu

• Utrata wagi

• Nieświeży oddech i próchnica zębów

• Powtarzające się bóle brzucha i niestrawność

• Surowe i spierzchnięte usta

Ponadto niemowlęta z ruminacją mogą wykonywać nietypowe ruchy, które są typowe dla tego zaburzenia. Obejmują one napinanie i wyginanie pleców, trzymanie głowy do tyłu, napinanie mięśni brzucha i wykonywanie ruchów ssania ustami. Ruchy te mogą być wykonywane, ponieważ niemowlę próbuje przywołać z powrotem częściowo strawiony pokarm.

Co powoduje zaburzenie ruminacji?

Dokładna przyczyna zaburzenia przeżuwania nie jest znana, jednak istnieje kilka czynników, które mogą przyczynić się do jego rozwoju:

• Choroba fizyczna lub silny stres mogą wywołać to zachowanie.

• Zaniedbanie lub nieprawidłowe relacje między dzieckiem a matką lub innym głównym opiekunem mogą powodować, że dziecko angażuje się w samokompromitację. Dla niektórych dzieci czynność żucia jest pocieszająca.

• Może to być sposób na zwrócenie uwagi dziecka.

Jak częste jest zaburzenie przeżuwania?

Ponieważ większość dzieci wyrasta z zaburzenia przeżuwania, a starsze dzieci i dorośli z tym zaburzeniem mają tendencję do ukrywania tego faktu ze wstydu, trudno jest dokładnie określić liczbę osób dotkniętych tym zaburzeniem. Jednak ogólnie uważa się, że jest to choroba rzadka.

Zaburzenie ruminacji najczęściej występuje u niemowląt i bardzo małych dzieci (między 3 a 12 miesiącem życia), oraz u dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. U starszych dzieci, młodzieży i dorosłych jest rzadkie. Może występować nieco częściej u chłopców niż u dziewcząt, ale istnieje niewiele badań dotyczących tego zaburzenia, które mogłyby to potwierdzić.

Jak diagnozuje się zaburzenie pojęciowe?

Jeśli występują objawy przeżuwania, lekarz rozpocznie ocenę od zebrania pełnego wywiadu i przeprowadzenia badania fizykalnego. Lekarz może zastosować pewne badania - takie jak badania obrazowe i badania krwi - w celu poszukiwania i wykluczenia możliwych fizycznych przyczyn wymiotów, takich jak schorzenia przewodu pokarmowego. Badania mogą również pomóc lekarzowi ocenić, jak zachowanie wpłynęło na organizm poprzez poszukiwanie oznak problemów, takich jak odwodnienie i niedożywienie. Jednak diagnoza jest ustalana głównie na podstawie klinicznego opisu oznak i objawów, a inwazyjne lub kosztowne testy (takie jak badanie żołądka za pomocą endoskopii) zazwyczaj nie są konieczne lub pomocne w postawieniu dokładnej diagnozy.

Aby pomóc w rozpoznaniu zaburzenia ruminacji, można przeprowadzić przegląd nawyków żywieniowych dziecka. Często konieczna jest obserwacja niemowlęcia przez lekarza w trakcie i po karmieniu.

Jak leczy się zaburzenie ruminacji?

Leczenie zaburzeń związanych z ruminacją skupia się głównie na zmianie zachowania dziecka. Można zastosować kilka podejść, w tym:

• Zmiana postawy dziecka w trakcie i tuż po jedzeniu

• Zachęcanie do większej interakcji między matką a dzieckiem podczas karmienia; poświęcanie dziecku większej uwagi

• Ograniczenie czynników rozpraszających uwagę podczas karmienia

• Sprawianie, aby karmienie było bardziej relaksującym i przyjemnym doświadczeniem

• Odwrócenie uwagi dziecka, gdy zaczyna ono przejawiać zachowania związane z ruminacją

• Warunkowanie awersyjne, które polega na umieszczeniu czegoś kwaśnego lub o złym smaku na języku dziecka, gdy zaczyna ono wymiotować pokarmem

Nie ma leków zatwierdzonych przez FDA do leczenia zaburzenia przeżuwania, ale leki mogą być stosowane do leczenia objawów towarzyszących.

Nie ma leków stosowanych w leczeniu zaburzenia przeżuwania.

Jakie komplikacje wiążą się z zaburzeniem przeżuwania?

Wśród wielu potencjalnych powikłań związanych z nieleczonym zaburzeniem przeżuwania są:

• Niedożywienie

• Obniżona odporność na infekcje i choroby

• Niezdolność do wzrostu i rozwoju

• Utrata wagi

• Choroby żołądka, takie jak wrzody

• Odwodnienie

• Nieświeży oddech i próchnica zębów

• Aspiracyjne zapalenie płuc i inne problemy z oddychaniem (spowodowane przez wymiociny wdychane do płuc)

• Zadławienie

• Śmierć

Jakie są perspektywy dla osób z zaburzeniem ruminacji?

W większości przypadków niemowlęta i małe dzieci z zaburzeniem przeżuwania przestają się zachowywać i wracają do normalnego odżywiania. U starszych dzieci zaburzenie to może utrzymywać się przez wiele miesięcy.

Czy można zapobiegać zaburzeniu przeżuwania?

Nie jest znany sposób zapobiegania zaburzeniom ruminacji. Jednak uważne zwracanie uwagi na nawyki żywieniowe dziecka może pomóc w wychwyceniu tego zaburzenia, zanim dojdzie do poważnych komplikacji.?