Zespół stresu pourazowego (PTSD) może kontrolować Twoje życie, nawet jeśli szokujące lub przerażające doświadczenie nie przytrafiło się Tobie. Oto jak lekarz zdecyduje, czy masz PTSD.
Z czasem szok i strach mogą zniknąć. Ale co, jeśli nie możesz pozbyć się niepokoju, bezsenności i retrospekcji, które wynikają z traumy z przeszłości? Możesz mieć zespół stresu pourazowego (PTSD). Jest to problem psychiczny, który pojawia się czasem po doświadczeniu zagrażającego życiu wydarzenia, takiego jak wojna, gwałt czy wypadek samochodowy.
Czy mam tę chorobę?
Aby dowiedzieć się, czy masz tę chorobę, lekarz porozmawia z Tobą o traumie i sprawdzi, czy Twoje reakcje pasują do kryteriów Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego dotyczących PTSD. Musisz spełnić wszystkie osiem z nich, aby zdiagnozować PTSD. Oto kryteria:
Kryterium A: Musiałeś być narażony na śmierć lub zagrożony nią. Lub, musisz mieć rzeczywiste lub poważne obrażenia, lub rzeczywistą lub zagrażającą przemoc seksualną. Musisz doświadczyć co najmniej jednej z tych rzeczy w następujący sposób:
-
Doświadczenie z pierwszej ręki
-
Bycie świadkiem wydarzenia
-
Dowiedzenie się, że bliski przyjaciel lub krewny doświadczył tego zdarzenia lub był zagrożony
-
Jesteś regularnie narażony na kontakt z traumą innych osób, być może w związku z wykonywaną pracą
Kryterium B: Doświadczasz ciągle traumy przez co najmniej jedno z poniższych:
-
Flashbacki
-
Nightmares
-
Myśli, których nie możesz kontrolować
-
Niepokój emocjonalny
-
Objawy fizyczne podczas myślenia o zdarzeniu
Kryterium C: Unikasz rzeczy, które przypominają ci o traumie. Aby spełnić to kryterium, musisz zrobić jedną z tych rzeczy:
-
Unikać myśli i uczuć związanych z traumą. Na przykład, można odmówić rozmowy o wojnie, jeśli to ona była przyczyną objawów.
-
Unikaj rzeczy, które przypominają ci o traumie. Można na przykład nie oglądać filmów wojennych z obawy przed wywołaniem bolesnych uczuć.
Kryterium D: Masz negatywne myśli lub uczucia, które zaczęły się lub nasiliły po traumie. Aby spełnić to kryterium, co najmniej dwa z nich muszą być dla Ciebie prawdziwe:
-
Niewiele pamiętasz z tego wydarzenia
-
Masz nadmiernie negatywny stosunek do siebie lub świata
-
Obwiniasz siebie lub innych za traumę, nawet jeśli nie jest to prawdą
-
Brak zainteresowania czynnościami, które kiedyś sprawiały ci przyjemność
-
Czujesz się samotny i odizolowany
-
Trudno ci być pozytywnym lub doświadczać radości
Kryterium E: Twoje objawy zaczęły się lub nasiliły po wydarzeniu traumatycznym. Co najmniej dwie z tych rzeczy muszą być częścią twojego doświadczenia:
-
Często jesteś drażliwy lub zły
-
Stale czujesz się czujny lub łatwo cię zaskoczyć
-
Angażujesz się w ryzykowne lub niebezpieczne zachowania
-
Masz problemy z zasypianiem
-
Masz problemy z utrzymaniem koncentracji
Kryterium F: Spełniasz to kryterium, jeśli któryś z objawów trwa dłużej niż miesiąc.
Kryterium G: Objawy utrudniają pracę lub codzienne funkcjonowanie.
Kryterium H: Objawy nie są spowodowane przez leki, nielegalne narkotyki lub inną chorobę.
Jeśli spełniasz wszystkie te normy, lekarz zdiagnozuje u Ciebie PTSD. Następny krok: leczenie.
