Istnieją różne możliwości leczenia ADHD u dzieci. Dowiedz się o różnych lekach i terapiach stosowanych w leczeniu tego zaburzenia u dzieci.
Te opcje leczenia zostały ocenione pod kątem bezpieczeństwa, ale nie ma dwóch takich samych dzieci i to, co działa u niektórych, może nie działać tak samo dobrze u Twojego dziecka.
Razem z lekarzem opracujesz plan, który będzie odpowiadał specyficznym potrzebom Twojego dziecka. Ustalenie, co działa najlepiej, może zająć trochę czasu. Plan może obejmować leki, terapię behawioralną lub obie te metody.
Leki
Główne leki stosowane w leczeniu ADHD to leki pobudzające i niestymulujące. Czasami stosuje się również leki przeciwdepresyjne.
Stymulanty są najczęściej stosowane u dzieci i nastolatków. Jest to zazwyczaj pierwszy rodzaj leku, jaki lekarz może zastosować. Stymulanty są stosowane od dawna i zostały dobrze przebadane. Pomagają one mózgowi kontrolować impulsy oraz kontrolować zachowanie i uwagę.
Dzieci z pewnymi schorzeniami nie powinny przyjmować stymulantów. Zanim lekarz przepisze jakikolwiek lek, upewnij się, że zna historię choroby dziecka.
Stymulanty obejmują:
-
Amfetamina (Adzenys XR-ODT)
-
Amfetamina/dekstroamfetamina (Adderall, Adderall XR)
-
Deksmetylofenidat (Focalin, Focalin XR)
-
Dekstroamfetamina (Dexedrine)
-
Lisdexamfetamina (Vyvanse)
-
Metylofenidat (Concerta, Daytrana, Metadate, Methylin, Ritalin, Quillivant XR)
-
Serdeksymetylfenidat i deksmetylofenidat (Azstarys)
Jeśli pierwszy przepisany przez lekarza lek nie pomaga, może on zwiększyć dawkę, zaproponować inny lek lub zasugerować, aby dziecko przyjmowało inny lek razem z lekiem stymulującym.
Leki niestymulujące nie są tak dobrze przebadane. Działają one w inny sposób niż stymulanty, ale mogą pomóc w koncentracji i kontroli impulsów. Dla niektórych dzieci mogą one być lepszym rozwiązaniem niż stymulanty, ale często są stosowane razem z nimi.
Te leki niestymulujące są zatwierdzone przez FDA do leczenia ADHD u dzieci i nastolatków:
-
Atomoksetyna (Strattera)
-
Klonidyna ER (Kapvay)
-
Guanfacyna ER (Intuniv)
-
Viloxazine (Qelbree)
Leki przeciwdepresyjne nie są zatwierdzone do leczenia ADHD, ale mogą pomóc w leczeniu nieuwagi, impulsywności i nadpobudliwości. Są one opcją dla dzieci, które nie radzą sobie z leczeniem samym lekiem stymulującym. Przyjmowanie leku przeciwdepresyjnego razem z lekiem stymulującym wydaje się być skuteczne w przypadku dzieci, u których ADHD występuje razem z zaburzeniami nastroju, takimi jak depresja lub lęk.
Istnieje kilka rodzajów leków przeciwdepresyjnych.
Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne. Wpływają one na substancje chemiczne w mózgu.
Przykłady trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych to:
-
Desipramina (Norpramin, Pertofrane)
-
Imipramina (Tofranil)
-
Nortryptylina (Aventyl, Pamelor)
Bupropion (Wellbutrin). Lekarz może go przepisać, jeśli dziecko nie odnosi korzyści ze stosowania leków pobudzających.
Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Są to najczęściej przepisywane leki przeciwdepresyjne dla osób cierpiących na depresję. Były one również stosowane w przypadku ADHD:
-
Escitalopram (Lexapro)
-
Sertralina (Zoloft)
Wenlafaksyna (Effexor). Ten lek również wpływa na substancje chemiczne w mózgu. Pomaga poprawić nastrój i koncentrację u dzieci i młodzieży.
Skutki uboczne
Wszystkie te leki mogą powodować działania niepożądane. Zwykle pojawiają się one, gdy dziecko zaczyna je przyjmować po raz pierwszy. Zazwyczaj są one łagodne i szybko ustępują. Zanim dziecko zacznie przyjmować jakikolwiek nowy lek, należy porozmawiać z lekarzem o tym, czego można się spodziewać.
Jeśli podczas stosowania leku przez dziecko pojawią się niepokojące objawy niepożądane, należy skontaktować się z lekarzem. Nie należy wprowadzać zmian w leczeniu bez porozumienia z lekarzem.
Leki nie dla wszystkich
Leki nie zawsze działają na dzieci z ADHD. W rzeczywistości w 20% do 30% przypadków w ogóle nie działają. W innych przypadkach poprawa jest niewielka lub skutki uboczne są zbyt poważne. Zespół opieki zdrowotnej może pomóc w doborze kombinacji leków i terapii behawioralnej lub samej terapii, która najlepiej sprawdzi się w przypadku Twojego dziecka. Innym pomysłem jest monitorowanie i śledzenie czasu i nasilenia objawów u dziecka w dzienniku objawów ADHD. Następnie wspólnie z zespołem opieki zdrowotnej można przeglądać ten dziennik w celu zidentyfikowania wzorców, które mogą pomóc w opracowaniu bardziej skutecznego leczenia.
Terapia behawioralna
Ten rodzaj terapii wykorzystuje pozytywne wzmocnienia dla dobrych zachowań i negatywne wzmocnienia dla zachowań niepożądanych. Specjalista w dziedzinie zdrowia psychicznego - psycholog, pracownik socjalny lub terapeuta rodzinny - współpracuje z rodzicami i nauczycielami dziecka, aby opracować program poprawy jego zachowania.
Terapia behawioralna jest często stosowana razem z lekami na ADHD, ale może być również stosowana samodzielnie.
Inne metody leczenia
FDA dysponuje dwoma technologicznymi metodami leczenia dzieci, które nie wymagają podawania leków.
Pierwsza z nich to urządzenie o nazwie Monarch eTNS System, które zostało zatwierdzone dla dzieci w wieku od 7 do 12 lat. Jest ono wielkości telefonu komórkowego i działa poprzez dostarczanie łagodnej stymulacji do elektrod przymocowanych do czoła. Te łagodne impulsy elektryczne oddziałują na tę część mózgu, którą uważa się za odpowiedzialną za ADHD.
Zatwierdzono również cyfrowe urządzenie terapeutyczne oparte na grach o nazwie EndeavorRx dla pacjentów pediatrycznych z ADHD w wieku od 8 do 12 lat. Urządzenie to, wykorzystując podejście oparte na grach wideo, wykorzystuje zarówno bodźce sensoryczne, jak i wyzwania związane z umiejętnościami motorycznymi w celu oddziaływania na obszary mózgu oraz poprawy koncentracji i funkcji poznawczych.
Ponadto niektóre badania wykazały, że suplementy omega-3 mogą pomóc niektórym dzieciom z ADHD.
Niektóre dzieci z ADHD mogą odnieść korzyści ze zmian w diecie, takich jak przejście na dietę bezglutenową lub unikanie niektórych barwników spożywczych i dodatków. Należy porozmawiać z lekarzem dziecka o najlepszych dla niego opcjach.
