Lekarze eksperci wyjaśniają związek pomiędzy wysokim ciśnieniem krwi a miażdżycą, zwaną również stwardnieniem tętnic.
Miażdżyca to nagromadzenie blaszek miażdżycowych w tętnicach. Jeśli występuje w tętnicach doprowadzających krew do serca, lekarze nazywają to chorobą wieńcową lub CAD.
Wysokie ciśnienie krwi może prowadzić do CAD, ponieważ zwiększa siłę nacisku na ściany tętnic. Z czasem może to uszkodzić te naczynia krwionośne i doprowadzić do gromadzenia się większej ilości płytki nazębnej. Zwężona tętnica ogranicza lub blokuje przepływ krwi do mięśnia sercowego, co oznacza, że może on nie otrzymywać wystarczającej ilości tlenu.
Z czasem może to spowodować ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa). Blaszka miażdżycowa może również oderwać się lub uszkodzić naczynie krwionośne, co może prowadzić do zawału serca lub udaru mózgu.
Wysokie ciśnienie krwi samo w sobie zwiększa ryzyko miażdżycy, ale jest to szczególnie niebezpieczne, jeśli palisz, masz cukrzycę lub niezdrowy poziom cholesterolu.
Jakie są objawy miażdżycy?
We wczesnych stadiach zazwyczaj nie występują objawy. Gdy tętnice wieńcowe zaczynają poważnie ograniczać przepływ krwi do serca, możesz odczuwać ból w klatce piersiowej (angina), ponieważ do serca nie dociera wystarczająca ilość krwi, zwłaszcza przy wysiłku fizycznym, złości lub stresie.
Jakie są powikłania miażdżycy?
-
Zawał serca
-
Udar mózgu
-
Choroba tętnic obwodowych
-
Zaburzenia erekcji
-
Choroby nerek
-
Ból w klatce piersiowej (angina)
-
Ból w nogach (klaudynacja)
Co to jest zawał serca?
Zawał serca to nagła utrata przepływu krwi do mięśnia sercowego. Zwykle dzieje się tak, gdy złogi blaszki miażdżycowej pękają i powodują powstanie skrzepu krwi, który zatyka już zwężoną tętnicę wieńcową i w ten sposób ogranicza lub blokuje przepływ krwi.
Bez wystarczającej ilości tlenu część mięśnia sercowego ulega uszkodzeniu, a czasem trwałemu zniszczeniu.
Jak diagnozuje się miażdżycę?
Lekarze często nie rozpoznają miażdżycy, dopóki dana osoba nie skarży się na ból w klatce piersiowej. W tym momencie lekarz może przeprowadzić badania, aby ocenić ryzyko wystąpienia choroby serca. Testy te obejmują:
-
Elektrokardiogram (ECG): Czasami nazywany EKG, wykorzystuje bezbolesne elektrody umieszczone na rękach, nogach i klatce piersiowej do pomiaru częstości akcji serca, rytmu i aktywności elektrycznej. Badanie może wykazać, czy w przeszłości miał Pan/Pani atak serca lub czy ma go Pan/Pani obecnie. Może również wykazać jakiekolwiek nadwyrężenie lub zgrubienie mięśnia sercowego.
-
Test wysiłkowy: Podczas tego testu zespół medyczny wykonuje odczyty EKG i ciśnienia krwi podczas ćwiczeń na rowerze stacjonarnym lub bieżni. Test ma ograniczenia, ponieważ tylko poważne zwężenie tętnic zwykle pokazuje się jako nieprawidłowe w teście. Więc chociaż test jest przydatny i oznacza, że prawdopodobnie nie masz jeszcze poważnej miażdżycy, nadal możesz mieć rosnące nagromadzenie płytki nazębnej w tętnicach.
-
Cewnikowanie serca: W tym przypadku lekarz wprowadza małą, elastyczną rurkę (cewnik) do tętnicy, zwykle w pachwinie, ramieniu lub na szyi i prowadzi ją do serca. Następnie wstrzykuje barwnik, aby obserwować, w którą stronę płynie. Pomaga to zespołowi medycznemu znaleźć i zmierzyć wszelkie blokady w sercu. Czasami można nawet otworzyć blokadę, rozszerzając mały balonik, aby docisnąć płytkę nazębną do ściany tętnicy (angioplastyka) lub umieszczając maleńką metalową rurkę lub stent, aby utrzymać naczynie krwionośne otwarte.
-
Echokardiogram: Badanie to wykorzystuje fale ultradźwiękowe do uzyskania obrazów zastawek i komór serca. Dzięki temu lekarz uzyskuje informacje na temat wielkości komór, grubości ścian serca, przepływu krwi i wielu innych informacji. Ponieważ badanie to jest tak łatwe i nieinwazyjne, echokardiogram jest często stosowany jako pierwsze badanie po EKG w celu poszukiwania problemów z sercem. Ma on jednak pewne ograniczenia. Na przykład, nie może bezpośrednio wykryć blokady lub nagromadzenia płytki miażdżycowej w tętnicach wieńcowych.
-
USG tętnic szyjnych: Ten test wykorzystuje fale ultradźwiękowe, aby zapewnić obrazy przepływu krwi w tętnicach szyjnych. Ponieważ miażdżyca dotyczy ogólnie tętnic, wykrycie blokad w tętnicach szyjnych sugeruje, że istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia blokad w innych częściach układu krążenia (w tym w tętnicach wieńcowych).
-
Tomografia komputerowa (CT): Tutaj komputer wykorzystuje promieniowanie rentgenowskie do wykonania poprzecznego obrazu serca. Dzięki temu lekarz może określić prawdopodobną ilość wapnia w tętnicach wieńcowych, co wskazuje na istnienie miażdżycy. Niektóre bardziej zaawansowane skanery CT dają bardziej szczegółowe obrazy tętnic wieńcowych.
-
Arteriografia rezonansu magnetycznego (MRA): Badanie to wykorzystuje pole magnetyczne i impulsy fal radiowych, aby stworzyć obrazy naczyń krwionośnych i pokazać, gdzie mogą być zablokowane.?
Jakie jest leczenie miażdżycy?
Leczenie nadciśnienia tętniczego może zapewnić znaczną ochronę przed miażdżycą. Znaczna część spadku śmiertelności z powodu zawałów serca i udarów mózgu wynika z poprawy leczenia nadciśnienia w ciągu ostatnich 50 lat.
Na przykład, u osób w średnim wieku i starszych z wysokim ciśnieniem krwi, obniżenie skurczowego ciśnienia krwi (górna liczba) o 10 punktów prowadzi do:
-
50% do 60% niższego ryzyka śmierci z powodu udaru
-
40% do 50% niższe ryzyko śmierci z powodu ataku serca
Ćwiczenia i dieta o niskiej zawartości soli, która jest bogata w owoce, warzywa i pełne ziarna, obniżą ciśnienie krwi o umiarkowaną wartość. Utrzymywanie zdrowej wagi również może pomóc. (Zapytaj swojego lekarza o odpowiednią dla Ciebie wagę).
W wielu przypadkach lekarz zaproponuje leki, które pomogą kontrolować wysokie ciśnienie krwi. W rzeczywistości, lekarz może przepisać leki, które zmniejszą zarówno wysokie ciśnienie krwi, jak i ryzyko miażdżycy.
Leki na wysokie ciśnienie krwi obejmują diuretyki, beta-blokery, blokery kanału wapniowego, inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE), blokery receptora angiotensyny i alfa-blokery.
Leczenie miażdżycy rozpoczyna się zazwyczaj od zmiany diety i nawyków ruchowych, wraz z innymi możliwymi zmianami stylu życia, takimi jak rzucenie palenia. Lekarz może również przepisać leki, takie jak statyny, które pomogą obniżyć poziom cholesterolu we krwi.
Inne zabiegi mogą obejmować angioplastykę i stentowanie w przypadku poważnych blokad.
W niektórych przypadkach lekarz może zaproponować operację na otwartym sercu (bypass).
