Utrata kości jest powszechnym problemem starzenia się. Ale to może się zdarzyć częściej i bardziej poważne u osób z HIV.
Związek HIV z problemami kostnymi
Kość nie jest w całości lita. Jest to żywa tkanka składająca się głównie z rusztowania przypominającego plaster miodu, wypełnionego płynami. Z wiekiem organizm może przestać wytwarzać nową kość na tyle szybko, by w pełni zastąpić starą.
Z czasem może to spowodować, że kości staną się kruche. W przypadku utraty zbyt dużej masy lub gęstości kości lekarz może zdiagnozować osteoporozę. Mniejszy stopień utraty masy kostnej nazywany jest osteopenią.
Około połowa osób z HIV zachoruje na osteoporozę lub osteopenię. Są one również co najmniej dwukrotnie bardziej narażone na złamanie kości niż osoby nie zarażone wirusem. Wiele rzeczy może odgrywać rolę w podnoszeniu ryzyka niskiej gęstości kości i złamań, w tym:
Ludzie, którzy są HIV-pozytywne są bardziej prawdopodobne, aby mieć czynniki ryzyka utraty kości, w tym palenie tytoniu, picie alkoholu, stosowanie opioidów, niski testosteron i niższe spożycie wapnia i witaminy D.
Sam wirus może odgrywać pewną rolę. Niektóre badania wykazały związek między HIV i utratą kości. A problemy takie jak złamania kości mogą być bardziej powszechne, gdy choroba HIV staje się cięższa.
Niektóre leki na HIV mogą osłabiać kości. W badaniach, lek tenofovir disoproxil fumarate został powiązany z utratą kości. Grupa leków na HIV zwanych inhibitorami proteazy również jest badana, ale ich ryzyko dla kości jest mniej jasne.
Osoby zakażone HIV starzeją się. Dzięki wielu skutecznym lekom, prawie połowa Amerykanów żyjących z HIV ma 50 lat lub więcej. Nawet bez wirusa HIV, istnieje prawdopodobieństwo utraty kości w wieku 40 lub 50 lat. U kobiet utrata kości następuje najszybciej w pierwszych latach po menopauzie.
Profilaktyka
Osteoporoza jest często nazywana cichą chorobą, ponieważ możesz nie wiedzieć, że masz problem, dopóki nie złamiesz biodra lub nadgarstka. A choroba ta ma tendencję do występowania w rodzinach.
Mimo to, możesz podjąć kroki, aby lepiej chronić swoje kości:
-
Jeśli palisz, rzuć palenie.
-
Pij alkohol z umiarem lub wcale.
-
Bądź aktywny i ćwicz. Takie czynności jak chodzenie czy podnoszenie ciężarów wzmacniają kości.
-
Jedz produkty bogate w wapń i witaminę D, takie jak jogurt, orzechy, tofu, brokuły, żółtka jaj i ser.
Zapytaj swojego lekarza, czy suplementy wapnia lub witaminy D mogą być dla Ciebie odpowiednie.
Badania przesiewowe i leczenie
Badanie gęstości mineralnej kości jest zwykle zalecane osobom zakażonym HIV po osiągnięciu menopauzy, jeśli jesteś kobietą, lub po 50 roku życia, jeśli jesteś mężczyzną. Badanie to porównuje wytrzymałość Twoich kości z wytrzymałością zdrowych, młodych osób. Wynik wskaże, czy masz osteoporozę czy osteopenię.
Ogólnie rzecz biorąc, leczenie osteoporozy u osób z HIV nie różni się od leczenia innych osób. Twój lekarz może zalecić zmianę stylu życia i skorygowanie wszelkich niedoborów witaminy D.
Jeśli masz osteoporozę, lekarz może przepisać rodzaj leku zwanego bisfosfonianem, który może powstrzymać większą utratę kości. Kobiety, które planują mieć dzieci nie powinny go brać. Większość ludzi nie bierze bisfosfonianów dłużej niż 5 lat z powodu długotrwałych skutków ubocznych.
