Lekarz przedstawia przegląd choroby Addisona, w tym przyczyny, objawy, diagnozę i leczenie.
Jednym ze sposobów, w jaki organizm utrzymuje się w równowadze jest wykorzystanie chemicznych posłańców zwanych hormonami do regulacji różnych funkcji. Tuż nad każdą z nerek znajduje się mały gruczoł nadnerczowy. Gruczoły te wytwarzają hormony niezbędne do zdrowego życia. Kiedy nie wytwarzają wystarczającej ilości tych hormonów, skutkiem jest choroba Addisona.
Choroba Addisona jest rzadkim schorzeniem. Choruje na nią tylko jedna na 100 000 osób. Może wystąpić w każdym wieku zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Osoby z chorobą Addisona mogą prowadzić normalne życie, o ile przyjmują leki. Prezydent John F. Kennedy miał ten stan.
W chorobie Addisona, zwanej pierwotną niedoczynnością nadnerczy, nadnercza nie wytwarzają wystarczającej ilości hormonu zwanego kortyzolem, lub rzadziej, pokrewnego hormonu zwanego aldosteronem.
Najważniejszą funkcją kortyzolu jest pomoc organizmowi w reagowaniu na stres. Pomaga on również regulować wykorzystanie przez organizm białka, węglowodanów i tłuszczu; pomaga utrzymać ciśnienie krwi i funkcje sercowo-naczyniowe; oraz kontroluje stan zapalny.
Aldosteron pomaga Twoim nerkom regulować ilość soli i potasu w organizmie, regulując objętość krwi i utrzymując ciśnienie krwi pod kontrolą. Kiedy poziom aldosteronu spada zbyt nisko, Twoje nerki nie mogą utrzymać poziomu soli w równowadze. To z kolei sprawia, że ciśnienie krwi spada.
Co powoduje chorobę Addisona?
Większość przypadków choroby Addisona wynika z problemu z samymi nadnerczami (pierwotna niedoczynność nadnerczy). Choroba autoimmunologiczna stanowi 70% przypadków choroby Addisonsa. Dzieje się tak, gdy układ odpornościowy organizmu błędnie atakuje nadnercza. Ten atak autoimmunologiczny niszczy zewnętrzną warstwę gruczołów.
Długotrwałe infekcje - takie jak gruźlica, HIV i niektóre infekcje grzybicze - mogą uszkodzić nadnercza. Komórki nowotworowe, które rozprzestrzeniają się z innych części ciała do nadnerczy, również mogą powodować chorobę Addisona. Chociaż rzadko, nadnercza mogą zostać uszkodzone w wyniku zakażenia bakteryjnego.
Rzadziej, nadnercza mogą być dotknięte przez "wtórną niedoczynność nadnerczy", który jest spowodowany przez problem z przysadką mózgową, lub "trzeciorzędowej niedoczynności", który jest?problem z podwzgórzem, zarówno zlokalizowane w centrum mózgu. Gruczoły te produkują hormony, które działają jak przełącznik i mogą włączać lub wyłączać produkcję hormonów w reszcie ciała. Hormon przysadki mózgowej zwany ACTH jest przełącznikiem, który włącza produkcję kortyzolu w nadnerczach. Jeśli poziom ACTH jest zbyt niski, nadnercza pozostają w pozycji wyłączonej.
Inną przyczyną wtórnej niewydolności nadnerczy jest długotrwałe lub niewłaściwe stosowanie hormonów steroidowych, takich jak prednizon. Do mniej powszechnych przyczyn należą guzy przysadki mózgowej oraz jej uszkodzenie podczas operacji lub promieniowania.
Częstą przyczyną trzeciorzędowej niewydolności jest długotrwałe lub niewłaściwe stosowanie hormonów steroidowych, takich jak prednizon. Przyczyny wtórnej niedoczynności nadnerczy obejmują guzy przysadki mózgowej oraz uszkodzenie przysadki mózgowej podczas operacji lub?promieniowania.
