Większość dzieci, u których zdiagnozowano ADHD, jest w wieku szkolnym. Jednak eksperci twierdzą, że 1 na 3 dzieci, u których zdiagnozowano ADHD, to przedszkolaki.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) jest zaburzeniem rozwojowym i behawioralnym, które zwykle ujawnia się u dzieci w wieku szkolnym. Lekarze mogą jednak diagnozować dzieci już w wieku 3 lat. W rzeczywistości 1 na 3 dzieci, które otrzymują diagnozę ADHD, to przedszkolaki.
Jak rozpoznać objawy ADHD u przedszkolaków?
Niektóre dzieci wyrastają z charakterystycznych objawów ADHD, takich jak nadpobudliwość, impulsywność i nieuwaga. Badania pokazują jednak, że dzieci, u których objawy pojawiają się około 3 roku życia, mogą spełniać kryteria diagnozy w wieku 13 lat.
Ważne jest, aby obserwować zachowanie dziecka i sprawdzić, czy jest ono odpowiednie dla swojej grupy wiekowej. Jeśli nie, nigdy nie jest za wcześnie, aby uzyskać pomoc.
Objawy ADHD u przedszkolaków mogą obejmować:
-
Niechęć do czynności, które trwają 5 lub więcej minut
-
Dużo mówi i robi więcej hałasu niż rówieśnicy
-
Bardzo szybko traci zainteresowanie zajęciami
-
Często wspina się na przedmioty
-
Często ulegać kontuzjom z powodu zbyt szybkiego poruszania się
-
Zachowywać się lekkomyślnie w sposób, który może doprowadzić do niebezpiecznej sytuacji
-
Zachowywać się agresywnie w żłobku lub przedszkolu
-
Nie zwraca uwagi na szczegóły
-
Nie wykonuje poleceń
-
Nie potrafi czekać na swoją kolej
-
Często przerywa innym
Jak lekarze diagnozują ADHD u przedszkolaków
Kiedy pediatra bada objawy ADHD u dziecka, może również chcieć wykluczyć problemy ze wzrokiem, słuchem i snem. Problemy w tych obszarach mogą powodować objawy, które wyglądają jak ADHD.
Dzieci zazwyczaj muszą wykazywać oznaki ADHD przez co najmniej 6 miesięcy, aby uzyskać diagnozę. Objawy powinny występować zarówno w domu, jak i w szkole, przedszkolu lub podczas spotkań towarzyskich. Jeśli zauważysz objawy w domu, zapytaj opiekuna lub przedszkolaka, czy nie zaobserwowali podobnych sytuacji.
Ciężkie ADHD może utrudniać dziecku naukę w szkole. W rzadkich przypadkach dzieci, których zachowanie jest zbyt uciążliwe, mogą zostać zawieszone w prawach ucznia lub pozbawione możliwości zabawy.
Jeśli uważasz, że Twój przedszkolak ma ADHD, porozmawiaj z wykwalifikowanym specjalistą znającym się na zaburzeniach rozwoju dzieci. Może to być pediatra, psychiatra dziecięcy, kliniczny pracownik socjalny lub inny specjalista z zakresu zdrowia psychicznego.
Eksperci twierdzą, że wczesna diagnoza i leczenie bez leków są kluczowe w przypadku przedszkolaków z ADHD. Kiedy mózg dziecka znajduje się we wczesnych latach rozwoju, rodzice i specjaliści mogą uczyć umiejętności uczenia się i pozytywnych zachowań. W tym czasie dzieci mogą również nabyć ważne umiejętności radzenia sobie z problemami. Może to pomóc im w dorastaniu, aby lepiej radziły sobie w szkole i w sytuacjach społecznych.
Wskazówki dotyczące badań przesiewowych przedszkolaków z ADHD
Lekarze podejmują niektóre lub wszystkie z poniższych kroków w celu zdiagnozowania ADHD u przedszkolaków:
-
Szczegółowe zapoznanie się z historią choroby i zachowania dziecka w domu i w szkole
-
Spojrzenie na niepokojące oznaki i objawy
-
Rozmowa z dzieckiem lub bezpośrednia obserwacja
-
Kwestionariusze do oceny zachowania dziecka
-
Testy psychologiczne sprawdzające umiejętność myślenia i uczenia się
-
Badania lekarskie pod kątem schorzeń innych niż ADHD
Jakie są możliwości leczenia?
Eksperci zalecają terapię behawioralną, a nie leki stymulujące, jako pierwszą metodę leczenia przedszkolaków z ADHD. Lekarz może skierować pacjenta do terapeuty, który specjalizuje się w leczeniu ADHD w tej grupie wiekowej.
Aby pomóc dziecku w przejściu przez ten proces, możesz także potrzebować porady i szkolenia. Poradnictwo może wskazać sposoby uczenia dziecka umiejętności i zachowań, których potrzebuje. Może to pomóc mu w szkole i w relacjach z innymi dziećmi. Może też pomóc w poprawieniu poczucia własnej wartości i samokontroli.
Jeśli Twoje dziecko ma mniej niż 5 lat, jego mózg znajduje się we wczesnym okresie rozwoju. Eksperci twierdzą, że jest to idealny czas, aby pozytywnie wpływać na zachowanie dziecka i pracować nad objawami ADHD pod nadzorem terapeuty.
Terapie mogą obejmować:
Terapię zabawową. Terapeuta zachęca dziecko do mówienia o swoich uczuciach w trakcie sesji zabaw lub innych zajęć o charakterze rozrywkowym.
Terapia rozmową. Specjaliści rozmawiają z małymi dziećmi, aby leczyć ich zaburzenia emocjonalne lub psychiczne. Rodzice mogą nauczyć się stosować ćwiczenia w domu, w przerwach między sesjami.
Trening rodzicielski może być trudny, wymaga wiele wysiłku i czasu. Jednak korzyści z niego płynące mogą się opłacić w dłuższej perspektywie. Być może trzeba będzie spotykać się z terapeutą behawioralnym na wielu sesjach i wygospodarować czas, aby nauczyć malucha umiejętności i strategii w domu.
Jeśli objawy u dziecka są zbyt nasilone, by terapia behawioralna mogła przynieść korzyści, lekarz może przepisać lek stymulujący, który pobudza wydzielanie neuroprzekaźników w mózgu. Dzieci zaczynają przyjmować te leki dopiero w wieku 4 lat lub później.
Lekarz rozpocznie podawanie leku od małej dawki, a w razie potrzeby zmieni lek lub dawkę. Eksperci zalecają, aby przedszkolaki odstawiły leki na ADHD po 6 miesiącach, aby lekarze mogli sprawdzić, czy leki działają. Jeśli to konieczne, lekarz może kontynuować podawanie leków.
