Inscenizacja Twojego osobistego Tour de France

Możesz czuć się jak najbardziej nieaktywna osoba na świecie, ale możliwe jest osiągnięcie własnego zwycięstwa w Tour de France.

Inscenizacja Twojego osobistego Tour de France

Możesz czuć się jak najbardziej nieaktywna osoba na świecie, ale możliwe jest osiągnięcie własnego zwycięstwa w Tour de France.

By Dulce Zamora This article is from the doctor Feature Archive

Doctor archiwizuje treści po 2 latach, aby zapewnić naszym czytelnikom łatwe znalezienie najbardziej aktualnych treści.

Zobacz najnowsze wiadomości i funkcje w Fitness & Exercise

">

Od lekarza Archiwum

Serce ci przyspiesza, oddech jest płytki z podniecenia, a pot zwilża plecy. Droga przed Tobą wygląda złowieszczo górzysto. Czy rower może wjechać tak wysoko? Nie wątpisz w to ani przez chwilę. Nie zastanawiając się nad niebezpieczeństwem upadku, ruszasz pełną parą przed siebie - ze swoim dopingiem - wraz z innymi widzami Tour de France.

Podczas trzytygodniowych zawodów miliony widzów śledzą poczynania elitarnych kolarzy na odcinku około 2100 mil francuskiego terenu. Ludzie kibicują swoim ulubionym zawodnikom i podziwiają tych niesamowitych sportowców. I nie bez powodu.

"To jest śmietanka sportowców w wyścigach rowerowych w dzisiejszym świecie", mówi Bob Roll, autor The Tour de France Companion. Powinien wiedzieć. Był członkiem pierwszej amerykańskiej drużyny, która wzięła udział w legendarnym wyścigu.

Roll porównuje wyzwania Tour do prób życia codziennego. "Zawodnik rowerowy może hasać po górach, pogrążać się w dolinach, wygrywać, przegrywać, rozbijać się, a facet, który dojeżdża do mety w Paryżu, to facet, który wstaje i odzyskuje siły po niepowodzeniach".

Kolarz Lance Armstrong jest popularnym przykładem kogoś o niepokornym duchu. Po zdiagnozowaniu u niego raka jądra, który rozprzestrzenił się na płuca i mózg i dawano mu bardzo małe szanse na przeżycie, nie tylko przetrwał chorobę, ale wygrał pięć kolejnych Tours. Siódme zwycięstwo uczyniłoby go jedynym zawodnikiem, który kiedykolwiek dokonał takiego wyczynu.

Zawodnicy Tour mają trzykrotnie większą pojemność płuc i o połowę niższe tętno spoczynkowe. Typowy zawodnik Tour de France regularnie osiąga maksymalne tętno powyżej 200 uderzeń na minutę, w porównaniu z prawie nigdy nie występującym u żadnego innego segmentu populacji - mówi Roll.

Nie przejmuj się, jeśli obok nich czujesz się ospały. Matka Natura przekazała im ich niezwykłą fizjologię. Zostali genetycznie predysponowani do posiadania wąskich barków, dużych nóg i stosunkowo chudych ramion - idealny profil zawodnika.

Od czasu pierwszego wyścigu Tour w 1903 roku, tylko 20 do 25 Amerykanów zakwalifikowało się do zawodów, mówi Roll.

Kontynuacja

Ale sprawność fizyczna może zaprowadzić kolarzy tylko do pewnego stopnia. Siła woli, wytrwałość i postawa, która nigdy się nie poddaje, również muszą znaleźć się w repertuarze zawodników odnoszących sukcesy.

"Wyścig stawia przed tobą zbyt wiele wyzwań", mówi Roll. "Wszystko może się zdarzyć na trasie. Pogoda może być zła, tłumy mogą wejść przed ciebie, jedzenie może być złe, możesz nie spać, ponieważ przed twoim hotelem przez całą noc odbywają się imprezy, możesz rozbić się na oleju na drodze lub możesz zostać wyciągnięty przez innych kolarzy, którzy spadają."

Be Like Lance

Możesz czuć się jak najbardziej nieaktywna osoba na świecie, ale możliwe jest osiągnięcie własnego zwycięstwa w Tour de France.

"Jazda na rowerze to świetna aktywność, która może być wykonywana przez wiele różnych poziomów sprawności, typów ciała i rozmiarów ciała" - mówi Cedric Bryant, PhD, główny fizjolog ćwiczeń dla American Council on Exercise.

Korzyści są równie obfite. Według Bryanta, jazda na rowerze może pomóc spalić kalorie, kontrolować wagę ciała, a także zmniejszyć stres, ciśnienie krwi i ryzyko cukrzycy typu 2. Może również poprawić ogólną sprawność sercowo-naczyniową, poziom cholesterolu i funkcje odpornościowe.

Nie tylko to, istnieje korzyść z bycia na zewnątrz w świetle słonecznym i świeżym powietrzu, mając odpowiednie chłodzenie i widząc różne tereny i scenerie.

A jeśli lubisz ten sport, plusy się mnożą. "Najlepsze ćwiczenie, które możesz wybrać, to takie, które lubisz, ponieważ najprawdopodobniej będziesz to robić konsekwentnie", mówi Bryant. "Nie daj się złapać w 'Cóż, ten nie spala tyle kalorii, co następny'. Najważniejszą rzeczą do rozważenia jest to, jaki rodzaj aktywności naprawdę lubisz?"

Nawiasem mówiąc, 150-funtowy rowerzysta pedałujący w łagodnym tempie 12 mil na godzinę może odpracować 410 kalorii w ciągu godziny (mniej więcej tyle, ile kosztuje hamburger Quarter Pounder), mówi Patrick McCormick, rzecznik League of American Bicyclists.

Twoja własna jazda na rowerze może być jednak blada w porównaniu z 5,900 kaloriami spalanymi dziennie podczas wyścigu i może nie przynieść tyle samo korzyści, co bieganie. (Godzina na rowerze może spalić około 400, podczas gdy ten sam czas na bieżni może spalić 700 kalorii).

Kontynuacja

Mimo to, jazda na rowerze jest nadal świetnym ćwiczeniem i ma swoje zalety. Nie obciąża kolan, stawów i pleców w takim stopniu jak bieganie. W rzeczywistości wielu biegaczy z wiekiem staje się rowerzystami, ponieważ ruch pedałowania zmniejsza nacisk na kolana, mówi McCormick.

Osoby dojeżdżające rowerem do pracy odczuwają mniejszy stres związany z ruchem ulicznym i mówią, że ogólnie czują się dobrze. Ponadto, niektórzy rowerzyści mają dodatkową satysfakcję z tego, że są przyjaźni dla środowiska.

Jeśli nadal nie jesteś przekonany, rozważ to: W wieku 50 lat Mary Madison była w najgorszej formie w historii. Cierpiała na zapalenie stawów, powikłania po polio z dzieciństwa i miała początkowe objawy rozedmy płuc po paleniu przez trzy dekady. Nie sądziła, że będzie w stanie przejechać choćby jedną milę na rowerze.

Po 18 latach Madison przejeżdża około 2000 mil ze Wschodniej Montany do Sacramento w Kalifornii, aby wziąć udział w 50. zjeździe absolwentów szkoły średniej. Emerytowana pielęgniarka odbyła również podróż powrotną do domu. Mówi, że lekarze nie mogą teraz znaleźć śladów rozedmy płuc, a artretyzm i powikłania po polio nie dokuczają jej tak bardzo.

Co się stało? Madison mówi, że po prostu zaczęła jeździć na rowerze. Najpierw robiła jedną milę, potem dwie, a następnie pięć. Stopniowo zaczęła jeździć na rowerze na długie dystanse wokół swojego rodzinnego stanu Montana.

"Kiedy jeździłam na rowerze, była to jedyna rzecz, która dawała mi relaks i pomagała mi czuć się dobrze", mówi Madison.

Nabranie formy rowerowej

Aby odbyć swoją wyprawę, Madison skorzystała z map rowerowych opracowanych przez Adventure Cycling Association (ACA). Grupa ta oferuje sieć stosunkowo bezpiecznych tras rowerowych (głównie drugorzędnych autostrad i dróg tylnych) przez dużą część Ameryki Północnej. Dostarcza również przydatnych informacji dla podróżujących rowerzystów, takich jak lokalizacja pól namiotowych, sklepów rowerowych, otworów wodnych i ogólnych alertów pogodowych.

Misją ACA jest inspirowanie ludzi w każdym wieku do podróżowania rowerem dla zabawy, kondycji i samopoznania. Organizacja ta sponsoruje 7- i 93-dniowe wyprawy po Stanach Zjednoczonych. Oferuje również zajęcia z jazdy na rowerze, a przynajmniej udziela zainteresowanym rowerzystom wskazówek, jak przygotować się do wyprawy.

Ciąg dalszy na

Organizacja ta jest tylko jednym z wielu klubów rowerowych w całym kraju. Różne grupy są nastawione na różne poziomy zaawansowania kolarzy. League of American Bicyclists zamieszcza listę grup w całym kraju.

Wiele grup rowerowych udziela informacji o tym, jak w pełni korzystać z tego sportu. Oto kilka wskazówek i przestróg, które pomogą Ci zacząć:

• Dostosuj odpowiednio swoje działania.

  Jeśli chcesz jeździć na rowerze w celu poprawy kondycji lub utraty wagi, pamiętaj, że wyniki zależą od długości i intensywności jazdy, poziomu sprawności fizycznej lub stopnia trudności wzniesienia. Im jesteś sprawniejszy, tym szybsze tempo musisz osiągnąć, tym dłużej musisz jeździć lub tym bardziej stromy teren musisz pokonać, aby uzyskać efekt treningu, w porównaniu z osobą nie będącą sprawną fizycznie.

• Pozostań na właściwym poziomie.

  Aby uzyskać efekt treningu sercowo-naczyniowego podczas jazdy na rowerze, należy przestrzegać testu mówienia, mówi Bryant. Powinieneś być w stanie mówić, ale nie być gadatliwym. Jeśli jesteś zbyt pozbawiony tchu, aby prowadzić podstawową rozmowę, przesadzasz.

• Posiadanie odpowiedniego sprzętu.

  Używaj roweru, który ma co najmniej 10 biegów, abyś mógł dostosować się do każdej zmiany stopnia trudności, mówi Bryant. Mówi też, że kask jest kluczowy dla bezpieczeństwa. Inne akcesoria, które mogą sprawić, że jazda będzie bardziej komfortowa, to wyściełane spodenki, rękawiczki rowerowe i klipsy na palce.

• Wyreguluj swój fotel.

  Właściwy rozmiar roweru może zrobić różnicę. "Wysokość siodełka roweru powinna być na tyle duża, aby noga przy ruchu w dół nie była całkiem wyciągnięta" - mówi Bryant, który zauważa, że zbyt wysokie siodełko utrudnia dostarczenie wystarczającej siły mięśni. Zbyt niskie siodełko sprawia, że pedałowanie jest niewygodne, zwłaszcza dla kolan i mięśni czworogłowych. Upewnij się też, że nie zwężasz żadnych naczyń krwionośnych w okolicy genitaliów. Jeśli coś Cię boli lub jest zdrętwiałe, istnieje szansa, że Twoje siodełko wymaga regulacji, aby jazda na rowerze była dla Ciebie przyjemniejsza.

• Prawidłowe manipulowanie przekładniami.

  Zmieniaj je tak, aby utrzymać kadencję 80 do 100 obrotów na minutę, mówi McCormick. Niewłaściwe przełożenie może uszkodzić kolana.

• Przestrzegaj przepisów ruchu drogowego.

  "Rower jest uważany za pojazd, zgodnie z prawem we wszystkich 50 stanach" - mówi McCormick. "Jeśli chcesz być bezpieczny, musisz zachowywać się tak, jakbyś prowadził pojazd". Oznacza to przestrzeganie znaków drogowych i świateł oraz używanie ręcznych sygnałów do skrętu.

• Postaw na trening całego ciała.

  Uzupełnij jazdę na rowerze o trening oporowy dwa razy w tygodniu, sugeruje Bryant. Trening kończyn dolnych pomoże Ci nabrać sił do jazdy na rowerze, a wzmocnienie kończyn górnych jest ważne dla ogólnej sprawności.

Kolarstwo jest, rzeczywiście, sportem, który może być podjęty przez ludzi w każdym wieku i poziomie, nawet dla nieaktywnych i nie tak młodych. Dla tych osób Bryant ma następującą radę: "Staraj się skupić na cieszeniu się scenerią, i iść w komfortowym tempie. Spójrz na to jak na pozytywny czas bycia w ruchu. Po wypracowaniu pewnej konsekwencji w tym zakresie, wtedy zacznij myśleć o stawianiu sobie wyzwań."