Wszystkie dzieci w pewnym momencie w okresie letnim stają się niespokojne. Ale dzieci z ADHD mają jeszcze większe problemy z utrzymaniem zaangażowania C i bezpieczeństwa. Oto jak radzi sobie z tym jedna z matek.
Wiedzieliśmy, że nasz 11-letni syn, Ian, ma ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi), odkąd był w trzeciej klasie. Właściwie wiedzieliśmy, że coś jest nie tak, już kiedy był w przedszkolu. Wpadał w poważne załamania nerwowe, nie panował nad impulsami, ciągle dotykał przedmiotów i nie mógł przestać biegać. Wybiegał nawet z klasy. Pewnego razu omal nie został potrącony przez autobus, bo po prostu nie zwracał uwagi.
Ale nikt nie potrafił postawić diagnozy. Był to bardzo gorączkowy i stresujący okres, ponieważ tak trudno było nad nim zapanować. W końcu, trzy lata temu, pokazałam nagranie wideo z jego zachowaniem pracownikom centrum rozwoju dzieci, a oni powiedzieli: "Och, to ADHD".
Wyzwanie: wakacyjna opieka nad dziećmi z ADHD
Zachowanie Iana jest teraz lepiej kontrolowane dzięki lekom i pomocy w klasie w szkole. Lata są jednak trudne. Oboje z mężem pracujemy na pełen etat i nie możemy zostawiać Iana samego w domu. Nawet kiedy bierze leki, zachowuje się bezmyślnie i łatwo wpada w kłopoty. Znaleźliśmy obóz dla dzieci z ADHD, ale był oddalony o godzinę drogi, a nie mogliśmy jeździć tam i z powrotem dwa razy dziennie. Próbowaliśmy w jednym ośrodku opieki dziennej, ale okazało się, że to katastrofa - ich sposobem na zdyscyplinowanie go było kazanie mu siedzieć w kącie. To nie działa w przypadku dziecka z ADHD. A prywatne opiekunki są po prostu zbyt drogie, zwłaszcza biorąc pod uwagę nasze rachunki za leczenie.
W końcu, kilka lat temu, znaleźliśmy całodzienny program letni w miejscowej szkole podstawowej. Tamtejszy personel naprawdę chciał, aby Ian mógł z nim pracować. Rozumieją, że może on być niespokojny lub nadmiernie pobudzony, więc stworzyliśmy dla niego na zewnątrz cichą strefę. Może tam chodzić, gdy czuje się zbyt pobudzony. Wie, że jest to miejsce tylko dla niego, gdzie może się wyciszyć. Nauczyliśmy go też oddychać i liczyć do 10, gdy czuje, że zbliża się atak. A ponieważ program ten jest przeznaczony dla wielu grup wiekowych, Ianowi łatwiej jest nawiązywać przyjaźnie. Może znaleźć dzieci, które są w jego wieku rozwojowym, czyli 8 lat. W ósmej klasie nadrobi zaległości rozwojowe.
Inne możliwości opieki nad dzieckiem z ADHD w okresie letnim
Technicznie rzecz biorąc, tego lata będzie za stary na ten program. Rozmawialiśmy jednak o tym, żeby wrócił tam jako pomocnik. Dobrze by było, żeby wziął na siebie trochę odpowiedzialności.
Nauczyliśmy się, że trzeba szukać opieki w miejscach, w których nie spodziewamy się jej znaleźć - w kościołach, parkach i ośrodkach rekreacyjnych, studiach tanecznych i artystycznych, na lokalnych uniwersytetach czy w YMCA. Kluczem jest znalezienie małego programu; jeśli jest w nim zbyt wiele dzieci, jest zbyt stymulujący. Potrzebny jest też personel, który będzie chciał się z Tobą porozumieć i spróbować pomóc Twojemu dziecku. Rozwiązania są na wyciągnięcie ręki, trzeba tylko trochę popracować, aby je znaleźć.
