6 możliwości leczenia zablokowanego kanalika łzowego

Jeśli masz zablokowany kanalik łzowy, lekarz może zastosować jedną z tych metod leczenia. lekarz opisuje, czego można się spodziewać.

Nie każdy musi być leczony z powodu zablokowanego kanalika łzowego. Na przykład, w przypadku większości niemowląt, blokada ustąpi w miarę dojrzewania systemu odwadniającego dziecka. Niektóre niemowlęta rodzą się z kawałkiem tkanki zwanej błoną pokrywającą przewód, ale zazwyczaj otwiera się ona sama w pierwszym roku życia.

Gdy zablokowany kanał łzowy nie otwiera się samoistnie, te techniki mogą pomóc niemowlętom i dorosłym:

Masaż

Jednym z najprostszych sposobów na usunięcie blokady u niemowląt (lub dorosłych) jest masowanie woreczka łzowego - miejsca, gdzie łzy spływają z oka do kanalika łzowego.

Dwa razy dziennie -- rano i wieczorem -- weź wacik lub czyste palce i delikatnie pocieraj dolne kąciki oczu dziecka, obok nosa przez kilka sekund. Ruch ten powinien spowodować wypływanie przezroczystego płynu z kącików oczu. Nacisk masażu może spowodować otwarcie membrany, która pokrywa kanalik łzowy.

Antybiotyki

Lekarz może przepisać antybiotykowe krople do oczu lub maść. Antybiotyki nie otworzą zatoru, ale mogą wyleczyć infekcję i oczyścić wydzielinę z oka.

Sondowanie kanalików łzowych

Jeśli kanalik łzowy dziecka nie otworzy się samodzielnie przed ukończeniem pierwszego roku życia, lekarz może przeprowadzić zabieg usunięcia blokady. Podczas gdy dziecko śpi, lekarz umieszcza cienką sondę w jednym lub obu otworach, przez które spływają łzy i otwiera tkankę, która pokrywa kanalik łzowy. Jest to zabieg bezbolesny i w większości przypadków udaje się cofnąć blokadę.

Przez kilka godzin po sondowaniu kanalików łzowych, u niektórych dzieci z oka sączy się płyn w kolorze krwi. Stosowanie antybiotykowych kropli do oczu lub maści kilka razy dziennie przez około tydzień może pomóc w zapobieganiu infekcji.

Poszerzanie cewnika balonem

Jeżeli niedrożność nie ustępuje samoistnie lub przy użyciu sondy, lekarz może spróbować rozszerzyć cewnik balonowy.

Podczas gdy dziecko śpi, lekarz wprowadza do kanalika łzowego cienką rurkę zwaną cewnikiem. Pompka napompowuje balonik znajdujący się na końcu rurki. Lekarz następnie opróżnia i ponownie napełnia balon, aby poszerzyć przewód. Następnie usuwa się balonik.

Intubacja

Intubacja może być kolejną opcją, jeśli inne metody leczenia nie przynoszą rezultatów. W tym zabiegu lekarz przeprowadza malutką rurkę przez otwory w kącikach oczu. Rurka przechodzi przez każdy kanał łzowy do wnętrza nosa.

Zabieg trwa około godziny. Rurki pozostają na miejscu przez trzy do sześciu miesięcy, aby otworzyć kanały i umożliwić odpływ łez.

Intubacja może powodować skutki uboczne, takie jak:

• Zatkany nos (krople soli fizjologicznej mogą pomóc w złagodzeniu zatkania)

• Więcej łez (powinno się to poprawić do czasu usunięcia przewodów przez lekarza)

• Przesunięcie rurki (lekarz umieści ją z powrotem na miejscu)

Chirurgia

Rodzaj operacji zwanej DCR (dacryocystorhinostomy) omija zablokowany kanał łzowy. Lekarze zazwyczaj wykonują ją u osób dorosłych, u których nie nastąpiła poprawa po zastosowaniu innych metod leczenia. Rzadko stosują ją u dzieci.

DCR tworzy nową drogę odpływu łez z oka. Czasami nowy otwór całkowicie omija system odprowadzania łez i pozwala łzom płynąć prosto do nosa.

Lekarze mogą wykonać DCR podczas snu lub czuwania. Operacja może być przeprowadzona na jeden z dwóch sposobów:

Chirurg umieści rurkę wewnątrz nowego otworu na czas gojenia. Lekarz usunie rurkę za około trzy lub cztery miesiące.

DCR zwykle łagodzi blokadę kanalika łzowego i jej objawy. Możliwe efekty uboczne obejmują:

• Zakażenie (lekarz poda antybiotyki, aby temu zapobiec)

• Blizny (po operacjach zewnętrznych)

• Zatkany nos (można go leczyć za pomocą sprayu do nosa z substancją obezwładniającą)

• Siniaki

Przedyskutuj z lekarzem wszystkie opcje leczenia. Zadawaj pytania, aby zrozumieć, w jaki sposób zabieg pomoże i jakie skutki uboczne może wywołać.