Lekarz pomoże Ci uporządkować opcje doradztwa i wsparcia w zakresie zdrowia psychicznego, jeśli u Ciebie lub bliskiej osoby zdiagnozowano chorobę Alzheimera.
Decyzja o skorzystaniu z poradnictwa to ważny krok. Zbyt często ludzie nie korzystają z pomocy, ponieważ czują się zawstydzeni lub winni. Ale kiedy otrzymujesz pomoc, dokonujesz wyboru, aby poczuć się lepiej i poprawić swoje życie. Wyszkolony pracownik służby zdrowia psychicznego może pomóc Ci wybrać odpowiednią terapię, która spełni Twoje potrzeby.
Jak zacząć?
Poproś lekarza prowadzącego leczenie Alzheimera o skierowanie Cię do kilku specjalistów z zakresu zdrowia psychicznego. Mogą to być terapeuci rodzinni, pracownicy socjalni, psycholodzy lub psychiatrzy.
Podczas pierwszej wizyty z wybranym doradcą, zapyta on o powód chęci uzyskania porady, objawy (emocjonalne, psychiczne i fizyczne) oraz historię choroby. Możesz otrzymać ankietę do wypełnienia z tymi pytaniami.
Twoje odpowiedzi dadzą doradcy lepsze pojęcie o najlepszym sposobie udzielenia Ci pomocy. Można omówić:
-
Najlepszy dla Ciebie rodzaj doradztwa
-
Najlepsze miejsce na odbycie porady (biuro doradcy, przychodnia, szpital, ośrodek leczenia stacjonarnego, wizyta telemedyczna)
-
Kto będzie uczestniczył w leczeniu (Ty sam, członkowie Twojej rodziny, inne osoby, które żyją z chorobą taką jak Alzheimer)
-
Jak często należy odbywać sesje
-
Jak długo może trwać poradnictwo
-
Wszelkie leki, które mogą pomóc
Rodzaje poradnictwa
Istnieje wiele różnych rodzajów wsparcia, które mogą pomóc w radzeniu sobie z diagnozą choroby Alzheimera. Można z nich korzystać razem lub osobno, w zależności od planu leczenia.
-
Poradnictwo w zakresie interwencji kryzysowej.
Jeśli smutek lub rozpacz stają się nagłe, doradca może pomóc w przejściu przez kryzys i skierować do dalszego doradztwa lub opieki medycznej, jeśli jest ona potrzebna. Usługi te można znaleźć w środowiskowych agencjach zdrowia, liniach pomocy i gorących liniach.
-
Poradnictwo indywidualne.
Spotkania z doradcą odbywają się jeden na jeden, zazwyczaj w zaciszu jego biura. Takie rozwiązanie sprawdza się, gdy chcesz popracować nad swoimi wzorcami myślenia i nawykami lub gdy Twoje problemy są bardzo osobiste i trudno o nich mówić przy innych. Może to być dobre rozwiązanie dla osób, które zmagają się z depresją, lękiem lub smutkiem w związku z chorobą Alzheimera.
-
Terapia rodzinna.
Diagnoza choroby Alzheimera może mieć wpływ na całą rodzinę. Być może trzeba będzie dokonać trudnych wyborów dotyczących finansów lub tego, kto będzie odpowiedzialny za opiekę nad chorym. Te codzienne napięcia w połączeniu z emocjonalnymi skutkami diagnozy mogą być bardzo trudne do zniesienia dla Twoich bliskich. Terapia rodzinna może pomóc wam wszystkim we wspólnym rozwiązywaniu problemów. Możecie również nauczyć się nowych sposobów wzajemnego wspierania się.
-
Terapia grupowa.
Wraz z innymi osobami będziesz omawiać problemy pod kierunkiem doradcy. Członkowie grupy często mają do czynienia z tym samym problemem, z którym Ty się zmagasz, ale nie zawsze. Sesja oferuje miejsce, w którym możesz zwierzyć się innym osobom, które rozumieją i dzielą Twoje problemy.
-
Długoterminowe leczenie w warunkach domowych.
W tym przypadku terapia odbywa się podczas pobytu w ośrodku leczniczym. Program może trwać ponad rok lub tylko tydzień lub dwa. Skupisz się głównie na swoim problemie i na wyzdrowieniu. W tym czasie inne czynności, takie jak praca, rodzina i hobby, schodzą na dalszy plan. W większości programów będziesz codziennie otrzymywał porady i uczestniczył w regularnej terapii grupowej. Po zakończeniu leczenia stacjonarnego możesz potrzebować więcej porad.
-
Grupy samopomocy i wsparcia.
Grupy te umożliwiają kontakt z innymi osobami cierpiącymi na chorobę Alzheimera, ich rodzinami i opiekunami. Można zaoferować sobie wzajemnie zrozumienie i porady dotyczące wyzwań związanych z chorobą. Będziesz regularnie spotykać się bez terapeuty lub doradcy. Zapytaj zespół opieki zdrowotnej, czy w Twojej okolicy są jakieś grupy, które się spotykają.
