Operacja padaczki może być rozwiązaniem dla osób, których napady nie są kontrolowane przez leki lub które nie mogą tolerować skutków ubocznych leków przeciwpadaczkowych. Wyjaśniamy różne opcje chirurgiczne w przypadku padaczki.
Operacja na mózgu może kontrolować napady i poprawić jakość życia. Operacja ma trzy główne cele:
-
Usunięcie obszaru mózgu, który powoduje napady.
-
Zakłócić drogę nerwową, którą impulsy napadowe przechodzą przez mózg.
-
Wszczepienie urządzenia do leczenia epilepsji.
Jakie są opcje?
Rodzaj operacji zależy od rodzaju napadów i miejsca w mózgu, w którym się one rozpoczynają.
Resekcja płatów mózgowych? Największa część mózgu, móżdżek, podzielona jest na cztery części zwane płatami: czołowy, ciemieniowy, potyliczny i skroniowy. Padaczka płata skroniowego, w której ognisko napadów znajduje się w płacie skroniowym, jest najczęstszym typem u nastolatków i dorosłych. Podczas resekcji płata skroniowego tkanka mózgowa w tym obszarze jest wycinana w celu usunięcia ogniska napadowego. Resekcja zewnątrzskroniowa polega na usunięciu tkanki mózgowej z obszarów poza płatem skroniowym.
Lesionectomia. Operacja ta polega na usunięciu zmian w mózgu - obszarów uszkodzeń lub wad, takich jak guz lub wadliwe naczynie krwionośne - które powodują napady. Napady zwykle ustępują po usunięciu zmiany.
Korpus Callosotomy. Ciało modzelowate to pasmo włókien nerwowych łączące dwie połówki (zwane półkulami) mózgu. Podczas tej operacji, która czasami nazywana jest operacją rozszczepienia mózgu, lekarz przecina ciało modzelowate. Zatrzymuje to komunikację między półkulami i zapobiega rozprzestrzenianiu się napadów z jednej strony mózgu na drugą. Działa to najlepiej u osób z ekstremalnymi formami niekontrolowanej padaczki, które mają intensywne napady, które mogą prowadzić do gwałtownych upadków i poważnych obrażeń.
Funkcjonalna hemispherectomia. W hemispherectomy, lekarz usuwa całą półkulę - lub połowę swojego mózgu. W funkcjonalnej hemisferotektomii, lekarz pozostawia półkulę na miejscu, ale odłącza ją od reszty mózgu. W ten sposób usuwa się tylko ograniczony obszar tkanki mózgowej. Ta operacja jest najczęściej dla dzieci poniżej 13 roku życia, które mają jedną półkulę, która nie działa tak jak powinna.
Wielokrotne przecięcie podpajęczynówkowe (MST). Zabieg ten może pomóc w kontrolowaniu napadów rozpoczynających się w obszarach mózgu, które nie mogą być bezpiecznie usunięte. Chirurg wykonuje serię płytkich nacięć (nazywanych transektami) w tkance mózgowej. Cięcia te przerywają przepływ impulsów napadowych, ale nie zakłócają normalnej aktywności mózgu. Dzięki temu Twoje zdolności pozostają nienaruszone.
Stymulacja nerwu błędnego (VNS). Urządzenie umieszczone pod skórą wysyła elektroniczny wstrząs do nerwu błędnego, który kontroluje aktywność pomiędzy mózgiem a głównymi organami wewnętrznymi. U niektórych osób z napadami częściowymi zmniejsza to aktywność napadów.
Urządzenie do neurostymulacji (RNS). Lekarze umieszczają mały neurostymulator w czaszce, tuż pod skórą głowy. Podłączają go do jednego lub dwóch przewodów (zwanych elektrodami), które umieszczają albo w części mózgu, gdzie rozpoczynają się napady, albo na powierzchni mózgu. Urządzenie wykrywa nieprawidłową aktywność elektryczną w tym obszarze i wysyła prąd elektryczny. Może to zatrzymać proces, który prowadzi do napadu.
Głęboka stymulacja mózgu. Lekarze umieszczają elektrody w określonym obszarze mózgu. Bezpośrednio stymulują mózg, aby pomóc zatrzymać rozprzestrzenianie się napadów u dorosłych, którzy nie zareagowali na leki i nie są kandydatami do innych operacji.
Jak dobrze działa?
To zależy od rodzaju operacji. U niektórych osób po operacji nie występują już żadne napady. Inni nadal mają napady, ale rzadziej. Przez rok lub dłużej trzeba będzie przyjmować leki przeciwpadaczkowe. Kiedy lekarz stwierdzi, że napady są pod kontrolą, może być możliwe zmniejszenie dawki leków lub zaprzestanie ich przyjmowania.
Kto poddaje się operacji epilepsji?
Chirurgia jest opcją tylko wtedy, gdy:
-
Lekarz może wyraźnie określić obszar mózgu, w którym rozpoczynają się napady, zwany ogniskiem napadowym.
-
Obszar, który ma zostać usunięty, nie kontroluje ważnych funkcji, takich jak język, czucie czy ruch.
Jeśli spełniasz te standardy, najlepiej działa, gdy:
-
Napady są niepełnosprawne.
-
Leki nie kontrolują napadów.
-
Efekty uboczne leku są poważne i wpływają na jakość życia pacjenta.
Osoby z innymi poważnymi problemami medycznymi, takimi jak rak lub choroby serca, zazwyczaj nie są brane pod uwagę w tym leczeniu.
Czy istnieje ryzyko?
Przed zabiegiem chirurgicznym lekarz omówi z Tobą wszystkie za i przeciw. Niektóre rodzaje ryzyka to:
-
Zakażenie i krwawienie, a także możliwość wystąpienia reakcji alergicznej na znieczulenie. Są one powszechne przy każdej operacji.
-
Pogorszenie istniejących problemów lub stworzenie nowych kłopotów z funkcjonowaniem mózgu. Może dojść do utraty wzroku, mowy, pamięci lub ruchu.
-
Nawrót napadów.
Co to jest reoperacja?
Jeśli po operacji wystąpi napad drgawek, lekarz może zasugerować przeprowadzenie drugiej operacji (tzw. reoperacji). Nie oznacza to, że operacja się nie udała. Zazwyczaj oznacza to, że chirurg nie usunął całej tkanki mózgowej, która powoduje napady.
