Zaburzenia odżywiania, w tym anoreksja i bulimia, są zaburzeniami psychicznymi, które obejmują skrajne zaburzenia zachowań żywieniowych i są powszechne u nastolatków. Dowiedz się więcej od lekarza.
Potem, po zrobieniu tego pięć razy, Kerri miała nowy rytuał wymiotowania zaraz po jedzeniu. Robiła to w szkole, a potem w domu. Nikt nie wiedział, aż do Święta Dziękczynienia. Zjadła więcej niż zwykle i powiedziała rodzicom, że czuje się źle. Próbowała wymiotować, ale nie mogła się nawet zakrztusić. Nagle rozległo się stukanie do drzwi łazienki. Rodzice Kerri stali przed drzwiami, pytając, jak długo wymiotowała jedzeniem.
"Mason", lat 14, również miał obsesję na punkcie swojej wagi. Przez większość życia niski i gruby, Mason miał skokowy wzrost. Teraz wysoki i szczupły, był zdeterminowany, aby już nigdy nie być "grubym dzieckiem". Mason nienawidził wymiotować. Zaczął więc jeść sałatki bez sosu, biegać codziennie kilometry i brać środki przeczyszczające, żeby utrzymać wagę.
To zadziałało. Wyglądał na szczupłego i wysportowanego. Ale czuł się wyczerpany, zmęczony i drażliwy. W środku nocy zeszłej zimy Mason zachorował gwałtownie na skurcze żołądka i wysoką gorączkę. Jego lekarz przyjął go do szpitala i zaczął przeprowadzać testy, aby poznać jego tajemniczą chorobę.
Obsesja wagi dotyka dziś miliony nastolatków, zwłaszcza dziewcząt. W danym momencie jedna na siedem kobiet ma lub zmaga się z zaburzeniami odżywiania. Jedno z badań sprzed kilku lat wykazało, że 36% dorastających dziewcząt - więcej niż jedna na trzy - wierzyło, że mają nadwagę, a 59% próbowało schudnąć.
Ponad 90% osób z zaburzeniami odżywiania to dziewczęta. Nastoletni chłopcy jednak również mają problemy z obrazem ciała. Wielu chłopców dąży do uzyskania idealnego ciała, stosując diety lub wykonując kompulsywne ćwiczenia.
Czym są zaburzenia odżywiania?
Zaburzenia odżywiania, w tym anoreksja (anorexia nervosa), bulimia (bulimia nervosa) i zaburzenia odżywiania (binge eating disorder), to zaburzenia psychologiczne, które polegają na skrajnych zaburzeniach zachowań żywieniowych. Nastolatek z anoreksją nie chce utrzymać normalnej wagi ciała. Ktoś z bulimią ma powtarzające się epizody binge eating, po których następują kompulsywne zachowania, takie jak wymioty lub stosowanie środków przeczyszczających w celu pozbycia się jedzenia z organizmu. Binge eating charakteryzuje się niekontrolowanym przejadaniem się.
Anorexia nervosa dotyka aż jedną na 100 kobiet. Nastolatki z anoreksją obawiają się przybrać na wadze i są co najmniej 15% poniżej swojej idealnej wagi ciała. Uważają, że głównym miernikiem wartości własnej jest obraz ich ciała.
Eksperci uważają, że wiele amerykańskich dziewcząt jest bulimiczkami i utrzymują ten problem w tajemnicy. Bulimia często zaczyna się w późnych nastolatkach i wczesnej dorosłości. Ludzie z bulimią przechodzą przez cykle jedzenia ogromnych ilości pokarmów, po których następuje oczyszczanie przez wymioty, używanie środków przeczyszczających lub moczopędnych lub godziny ćwiczeń aerobowych.
Znaki ostrzegawcze bulimii obejmują:
-
Skrajne zaabsorbowanie nadwagą
-
Rygorystyczna dieta, po której następują wysokokaloryczne posiłki
-
Objadanie się w sytuacji stresu
-
Poczucie braku kontroli
-
Znikanie po posiłku
-
Przygnębiające nastroje
-
Nadużywanie alkoholu lub narkotyków
-
Częste stosowanie środków przeczyszczających lub moczopędnych
-
Nadmierne ćwiczenia fizyczne
-
Nieregularne cykle menstruacyjne
Co powoduje zaburzenia odżywiania u nastolatków?
Nie ma jednej przyczyny zaburzeń odżywiania. Eksperci łączą zaburzenia odżywiania z kombinacją czynników, takich jak relacje rodzinne, problemy psychologiczne i genetyka. Nastolatek może mieć niską samoocenę i być zaabsorbowany posiadaniem szczupłego ciała.
Czasami bycie częścią sportu, takiego jak balet, gimnastyka lub bieganie, gdzie bycie szczupłym jest zachęcane, jest związane z zaburzeniami odżywiania u nastolatków. W jednym z badań naukowcy powiązali anoreksję z obsesją na punkcie perfekcjonizmu -- troską o błędy, wysokimi standardami osobistymi oraz oczekiwaniami i krytyką rodziców.
Jakie są objawy zaburzeń odżywiania u nastolatków?
Objawy zaburzeń odżywiania mogą obejmować następujące elementy:
-
zniekształcony obraz ciała
-
Pomijanie większości posiłków
-
Nietypowe nawyki żywieniowe (np. spożywanie tysięcy kalorii podczas jednego posiłku lub pomijanie posiłków)
-
Częste ważenie się
-
Ekstremalna zmiana wagi
-
Bezsenność
-
Zaparcia
-
Wysypka lub suchość skóry
-
Ubytki w uzębieniu
-
Erozja szkliwa zębów
-
Utrata jakości włosów lub paznokci
-
Nadaktywność i duże zainteresowanie ćwiczeniami
Nastolatki z zaburzeniami odżywiania często zaprzeczają, że coś jest nie tak. Mogą być nastrojowe, niespokojne, przygnębione. Mogą wycofać się z grona przyjaciół i stać się nadmiernie wrażliwe na krytykę. Problem pojawia się, gdy rodzice nie są świadomi tych objawów, ponieważ nastolatek ukrywa je - podobnie jak traumę, niepewność, depresję czy niską samoocenę, które mogą pomóc w wywołaniu zaburzenia.
Jak leczy się zaburzenia odżywiania u nastolatków?
Chociaż nie ma prostej metody leczenia zaburzeń odżywiania, można je leczyć.
Aby pomóc nastolatkom w pokonaniu bulimii, można zastosować kombinację metod, w tym terapię poznawczo-behawioralną i leki przeciwdepresyjne. Terapia poznawczo-behawioralna pomaga poprzez identyfikację i zastąpienie niedokładnych myśli, aby pomóc zmienić zachowanie i stan emocjonalny.
Leczenie anoreksji zwykle obejmuje żywienie, monitorowanie medyczne i leczenie psychologiczne.
Czy zaburzenia odżywiania mogą zaszkodzić mojemu zdrowiu?
Jeśli pozostawione bez leczenia, zaburzenia odżywiania mogą prowadzić do poważnych chorób, a nawet śmierci.
Wraz z niższą masą ciała, dziewczęta z anoreksją nervosa mogą stracić miesiączkę (amenorrhea). Utrata miesiączki jest związana z osteopenią, wczesną utratą kości, która może prowadzić do bolesnych złamań.
Zaburzenia odżywiania są również związane z innymi poważnymi problemami zdrowotnymi, takimi jak choroby nerek i choroby serca. Każdy z tych problemów zdrowotnych wymaga specyficznych badań i leczenia.
Kiedy należy skontaktować się z lekarzem w sprawie zaburzeń odżywiania?
Jeśli uważasz, że masz zaburzenia odżywiania, porozmawiaj z lekarzem. Im szybciej podejmiesz leczenie medyczne i psychologiczne, tym szybciej będziesz na drodze do wyzdrowienia.
Jeśli podejrzewasz, że członek rodziny lub przyjaciel ma zaburzenia odżywiania, porozmawiaj z nimi o problemie.
