Choroba dwubiegunowa może być trudna do zdiagnozowania, ale te wskazówki od lekarza mogą pomóc w rozpoznaniu jej objawów.
Istnieje wiele objawów manii i depresji w zaburzeniu dwubiegunowym. Wiele z nich może dotyczyć każdego z nas, w zależności od tego, czy mamy gorszy czy gorszy dzień. Jednak w przypadku choroby dwubiegunowej więcej objawów występuje codziennie przez tygodnie, miesiące, a nawet lata. Zmiany między depresją a manią dotyczą nastroju, energii i zdolności do funkcjonowania.
"Zaburzenie dwubiegunowe jest często mylone z ADHD u dzieci" - mówi dr Michael Aronson, psychiatra kliniczny i konsultant lekarza. "Istnieją bardzo podobne objawy, rozproszenie uwagi, okresy depresji".
Zaburzenia dwubiegunowe u dzieci i młodzieży są często najtrudniejsze do zdiagnozowania, Aronson mówi lekarzowi. "To może być trudne do odróżnienia, czy jest to normalne wahania nastroju, zaburzenia dwubiegunowe, czy ADHD. Ponadto, w okresie dojrzewania depresja objawia się inaczej niż u dorosłych. Pojawia się gniew, drażliwość i zachowania buntownicze. Aby lepiej odróżnić powtarzające się wybuchy złości od zaburzeń dwubiegunowych u dzieci i młodzieży, stworzono nową kategorię diagnostyczną zwaną zaburzeniem dysregulacji nastroju (Disruptive Mood Dysregulation Disorder, DMDD).
U osób dorosłych zaburzeniu dwubiegunowemu często towarzyszą inne problemy. Kobiety z zaburzeniem dwubiegunowym są bardziej narażone na wystąpienie czterech lub więcej epizodów w ciągu jednego roku - co nazywane jest "szybką zmianą faz". Częściej też występują u nich objawy manii i depresji w tym samym epizodzie - tzw. epizod z cechami mieszanymi. Ponadto do około 60% osób z chorobą dwubiegunową jest uzależnionych od narkotyków lub alkoholu, cierpi na depresję sezonową lub niektóre zaburzenia lękowe, takie jak zespół stresu pourazowego (PTSD). Działanie narkotyków ulicznych może czasami powodować depresję lub naśladować objawy manii, co sprawia, że diagnoza u osób nadużywających substancji jest szczególnie trudna i nie zawsze jednoznaczna.
Objawy manii: zwiększona aktywność; mniejsze zapotrzebowanie na sen; nadmiernie euforyczny lub drażliwy nastrój; ryzykowne lub impulsywne zachowania; gonitwa myśli; gwałtowna, szybka mowa.
Objawy depresji: smutny lub niespokojny nastrój; nadmierne poczucie winy lub bezwartościowości; utrata zainteresowania przyjemnymi czynnościami (np. seksem); trudności z koncentracją; zaburzenia snu, myśli samobójcze.
?
