Plan działania w przypadku astmy u dzieci

Zielony, żółty, czerwony - kody kolorów na planie postępowania w przypadku astmy u dziecka pomogą ci być czujnym na ataki astmy i podjąć odpowiednie kroki w ich leczeniu.

Krok 1: Rozpoznanie i kontrola czynników wywołujących astmę

Dzieci z astmą mają różne zestawy czynników wyzwalających. Czynniki wyzwalające to czynniki, które podrażniają drogi oddechowe i powodują objawy astmy. Czynniki wyzwalające mogą się zmieniać sezonowo i wraz z wiekiem dziecka. Niektóre z nich to dym papierosowy, alergeny, takie jak kurz, roztocza i sierść zwierząt domowych, infekcje wirusowe, substancje drażniące, takie jak silne perfumy, wysiłek fizyczny - który często jest najczęstszym czynnikiem wywołującym astmę - oddychanie zimnym powietrzem i zmiany pogody.

Zidentyfikowanie czynników wyzwalających i objawów może zająć trochę czasu. Należy zapisywać, kiedy pojawiają się objawy i jak długo trwają.

Gdy zauważysz pewne prawidłowości, będziesz mógł unikać niektórych czynników wyzwalających. Porozmawiaj z lekarzem o podjęciu środków kontroli środowiska, które ograniczą te alergeny i czynniki drażniące. Pamiętaj, że alergie rozwijają się z czasem, gdy dziecko jest stale narażone na działanie alergenów, więc czynniki wyzwalające astmę u dziecka mogą się zmieniać.

Inne osoby, które opiekują się dzieckiem, takie jak opiekunki do dzieci, opiekunowie dzienni lub nauczyciele, muszą być poinformowani o planie leczenia astmy u dziecka. Wiele szkół prowadzi programy dla swoich pracowników uczące o astmie i rozpoznawaniu jej ciężkich objawów.

Oto kilka sugerowanych środków kontroli środowiskowej dla różnych alergenów i czynników drażniących:

Kontrola wewnątrz pomieszczeń

Aby kontrolować roztocza kurzu:

• Używaj tylko poduszek i kołder z wypełnieniem poliestrowym (nigdy z pierza lub puchu). Na poduszkach i materacach należy stosować pokrowce odporne na roztocza (dostępne w sklepach z artykułami dla alergików). Utrzymuj pokrowce w czystości, odkurzając je lub wycierając raz w tygodniu.

• Raz w tygodniu pierz pościel i koce dziecka w bardzo gorącej wodzie (130 stopni lub więcej), aby zabić roztocza.

• Trzymaj meble tapicerowane, rolety okienne i dywany z dala od sypialni i pokoju dziecinnego, ponieważ mogą one gromadzić kurz i roztocza (szczególnie dywany). Używaj nadających się do prania dywaników i zasłon i pierz je co tydzień w gorącej wodzie. Można też stosować winylowe zasłony okienne, które można przecierać.

• Odkurzać co tydzień. Jeśli to możliwe, używaj odkurzacza specjalnie zaprojektowanego do zbierania i wychwytywania roztoczy (z filtrem HEPA).

• Zmniejsz w swoim domu liczbę roślin domowych, książek, bibelotów i wypchanych zwierząt, które nie nadają się do prania, które zbierają kurz.

• Jeśli to możliwe, unikaj nawilżaczy powietrza. Wilgotne powietrze sprzyja infestacji roztoczy i rozwojowi pleśni.

Zwalczanie pyłków i pleśni:

• Wentyluj łazienki, piwnice i inne wilgotne miejsca, w których może rozwijać się pleśń.

• Rozważ możliwość zapalania światła w szafach i używania osuszacza w piwnicach, aby usunąć wilgoć z powietrza.

• Należy używać klimatyzacji, ponieważ usuwa ona nadmiar wilgoci z powietrza, filtruje pyłki z zewnątrz i zapewnia cyrkulację powietrza w całym domu. Filtry należy wymieniać zgodnie z zaleceniami producenta.

• Unikaj tapet i dywanów w łazienkach, ponieważ może się pod nimi rozwijać pleśń.

• Używaj wybielacza, aby zabić pleśń w łazienkach.

• W sezonie pylenia roślin zamykaj okna i drzwi.

Kontrolować czynniki drażniące:

• Nie pal (i nie pozwalaj innym palić) w domu, nawet jeśli nie ma w nim dziecka.

• Nie wolno palić drewnem w kominkach lub piecach na drewno.

• Unikać silnych zapachów farb, perfum, lakierów do włosów, środków dezynfekujących, chemicznych środków czyszczących, odświeżaczy powietrza i klejów.

Do kontroli sierści zwierząt:

• Jeśli Twoje dziecko jest uczulone na zwierzę domowe, być może trzeba będzie rozważyć znalezienie nowego domu dla zwierzęcia lub trzymanie go cały czas na zewnątrz. Nawet jeśli teraz dziecko nie jest uczulone na to zwierzę, może stać się alergikiem przy ciągłym kontakcie z nim.

• Pomocne może być (ale nie zawsze) mycie zwierzęcia co najmniej raz w tygodniu, aby usunąć nadmiar sierści i zebrane pyłki.

• Nigdy nie wpuszczaj zwierzęcia do sypialni dziecka z alergią.

• Jeśli nie posiadasz jeszcze zwierzęcia domowego, a Twoje dziecko ma astmę, skonsultuj się z lekarzem dziecka, jeśli zamierzasz je kupić.

Regulatory zewnętrzne

• W przypadku dużego stężenia pleśni lub pyłków, przed wyjściem na dwór należy podać dziecku leki zalecone przez lekarza (zwykle są to leki przeciwhistaminowe, takie jak Zyrtec lub Claritin).

• Po zabawie na świeżym powietrzu dziecko powinno się wykąpać i zmienić ubranie.

• W okresie występowania pleśni i pyłków roślin należy jeździć z zamkniętymi szybami samochodu i włączoną klimatyzacją.

• Nie pozwalaj dziecku kosić trawy ani grabić liści.

W niektórych przypadkach lekarz może zalecić immunoterapię, sposób powolnego zwiększania tolerancji dziecka na alergeny, które je niepokoją, gdy środki kontroli i leki nie działają. Porozmawiaj z lekarzem swojego dziecka o tych możliwościach.

Krok 2: Przewidywanie i zapobieganie zaostrzeniom astmy

U pacjentów z astmą występuje długotrwały lub przewlekły stan zapalny dróg oddechowych. Zapalone drogi oddechowe mają tendencję do zwężania się, gdy są narażone na działanie czynnika wyzwalającego (np. infekcji lub alergenu). Niektóre dzieci z astmą mogą mieć zwiększony stan zapalny w płucach i drogach oddechowych każdego dnia, nie wiedząc o tym. Ich oddech może wydawać się normalny i wolny od świszczącego oddechu, podczas gdy w rzeczywistości ich drogi oddechowe zwężają się i ulegają zapaleniu, przez co są podatne na zaostrzenia. Aby lepiej ocenić stan oddechu dziecka i określić ryzyko ataku astmy (lub zaostrzenia), pomocne mogą być testy oddechowe, ale w domu pracownicy służby zdrowia częściej używają prostego systemu oznaczeń kolorystycznych (patrz poniżej), który pomaga ocenić, jakiego rodzaju leczenia potrzebuje dziecko.

Krok 3: Przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami

Opracowanie skutecznego planu leczenia astmy u dziecka może wymagać czasu, prób i błędów. Różne leki działają bardziej lub mniej skutecznie na różne rodzaje astmy, a niektóre kombinacje leków działają dobrze u niektórych dzieci, a u innych nie.

Istnieją dwie główne kategorie leków na astmę: leki szybko łagodzące objawy (leki ratunkowe) oraz leki zapobiegawcze o długotrwałym działaniu (leki kontrolujące). Leki na astmę leczą zarówno objawy jak i przyczyny, więc skutecznie kontrolują astmę u prawie każdego dziecka. Leki dostępne bez recepty, domowe sposoby leczenia i kombinacje ziół nie zastąpią leków na receptę, ponieważ nie są w stanie odwrócić blokady dróg oddechowych i nie usuwają przyczyn wielu zaostrzeń astmy. W rezultacie, astma nie jest kontrolowana przez te leki bez recepty, a nawet może się pogorszyć przy ich stosowaniu.

Krok 4: Kontrolowanie nawrotów choroby poprzez przestrzeganie planu działania w przypadku astmy

Jeśli zastosujesz się do trzech pierwszych kroków kontroli astmy, dziecko będzie miało mniej objawów i zaostrzeń. Pamiętaj, że każde dziecko z astmą może mieć sporadyczne ataki astmy, szczególnie w okresie nauki pomiędzy diagnozą a kontrolą lub po kontakcie z bardzo silnym lub nowym czynnikiem wyzwalającym. Dzięki odpowiedniej edukacji pacjenta, posiadaniu odpowiednich leków pod ręką i uważnej obserwacji, rodziny mogą nauczyć się kontrolować większość niewielkich zaostrzeń astmy poprzez wczesne rozpoczęcie leczenia, co oznacza mniej wizyt na pogotowiu i mniej przyjęć do szpitala, jeśli w ogóle do nich dojdzie.

W przeszłości lekarze kazali dzieciom oddychać przez rurkę zwaną przepływomierzem szczytowym, aby zmierzyć ilość wypuszczanego przez nie powietrza. Obecnie wielu lekarzy zamiast tego prosi o obserwowanie zachowania dziecka i zwracanie uwagi na określone znaki, aby stwierdzić, w której strefie się znajduje.

Strefy planu działania

Lekarz Twojego dziecka pomoże Ci stworzyć plan odpowiedni dla niego. Większość z nich używa prostego systemu, który jest ustawiony jak sygnalizacja świetlna: zielony - "jedź", żółty - "uwaga" i czerwony - "stop - niebezpieczeństwo!". Zobacz, jak Twoje dziecko pasuje do każdej strefy kolorystycznej, a będziesz wiedział, jak zareagować.

Strefa zielona

To miejsce, w którym chcesz, aby Twoje dziecko się znalazło. Poznasz, że jest w strefie zielonej, gdy:

• Oddychają spokojnie

• Nie kaszlą ani nie świszczą

• Mogą wykonywać swoje zwykłe czynności

• Przespać całą noc bez kaszlu

Jeśli możesz powiedzieć "tak" na te cztery pytania, to znaczy, że dziecko dobrze sobie radzi. Nie trzeba ich powstrzymywać od zwykłej rutyny. Pozwól im cieszyć się zajęciami szkolnymi i czasem zabawy.

Nawet jeśli dziecko dobrze sobie radzi, należy regularnie podawać mu leki. Lekarz może nazwać je lekami kontrolnymi, ponieważ utrzymują one astmę w ryzach przez dłuższy czas. Upewnij się, że postępujesz zgodnie z instrukcjami dotyczącymi dawki i czasu przyjmowania leku.

Strefa żółta

Pomyśl o tej kategorii jak o wielkim żółtym znaku "uwaga". Będziesz wiedział, że twoje dziecko należy do tej kategorii, jeśli:

• Kaszel

• Wygląda, jakby brakowało mu tchu

• Krztusi się

• Ma pewne trudności z wykonywaniem zwykłych czynności

• Ma uczucie ucisku w klatce piersiowej

• Budzi się w nocy z problemami z oddychaniem

Jeśli u pacjenta występują niektóre lub wszystkie z powyższych objawów, należy upewnić się, że przyjmuje on regularne leczenie oraz wszelkie dodatkowe leki zalecone przez lekarza. Lekarz może przepisać leki dające szybką ulgę w razie wystąpienia objawów, tzw. leki ratunkowe.

Co należy zrobić, jeśli leki nie pomagają? To zależy od planu leczenia. Lekarz może zalecić powtórzenie dawek lub skontaktować się z biurem. W każdym przypadku należy pamiętać, że celem jest powrót dziecka do strefy zielonej.

Strefa czerwona

Ta strefa oznacza ZAGROŻENIE. Jeśli dziecko znajdzie się w tej strefie, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Lekarz może poprosić je o zażycie leków ratunkowych. Jeśli uważasz, że objawy są poważne, nie wahaj się zadzwonić po pogotowie.

Oto, na co należy zwrócić uwagę:

• Oddychają ciężko i szybko.

• Ich nozdrza są szeroko otwarte.

• Mają problemy z chodzeniem.

• Słabo mówią.

• Widoczne są ich żebra.

Lekarz powinien opracować pisemny plan postępowania, w którym dokładnie określi, co należy robić na co dzień, aby zapobiec zaostrzeniu choroby, co robić, gdy u dziecka wystąpi zaostrzenie oraz jakie działania należy podjąć przed ćwiczeniami, aby zapobiec zaostrzeniu choroby. Plan jest inny dla każdego dziecka. Z czasem rodziny uczą się rozpoznawać, kiedy należy wcześnie rozpocząć leczenie, a kiedy wezwać lekarza.

Zachowaj plan pod ręką

Przechowuj go w miejscu, w którym wszyscy domownicy będą mogli go zobaczyć. Przekaż kopię planu wszystkim osobom, które opiekują się dzieckiem, w tym:

• Nauczyciele lub pracownicy opieki dziennej

• Pielęgniarki szkolne

• Opiekunki do dzieci

• Trenerzy

• Opiekunowie obozów

• Inni członkowie rodziny

Upewnij się, że jest aktualny

Przynajmniej raz na 6 miesięcy przejrzyj plan z lekarzem dziecka. Jeśli dziecko często znajduje się w strefie żółtej, sprawdź, czy przyjmuje leki we właściwy sposób i czy prawidłowo używa inhalatora. Być może konieczne będzie zastosowanie większej dawki leku, aby opanować astmę.

Jeśli lekarz zmieni lek na nowy lub zwiększy dawkę, zapisz to w planie. Następnie rozdaj nową kopię każdemu, kto jej potrzebuje.

Twój plan działania nie "wyleczy" astmy twojego dziecka, ale może mieć ogromny wpływ na to, jak dobrze będzie ją kontrolować. Te proste zasady mogą dać ci spokój, gdy problemy z oddychaniem się nasilą.