Z archiwum lekarza
W nocy 28 marca 1986 roku samochód Howarda Heita został uderzony w czołowe zderzenie. Opuścił miejsce poważnej kraksy myśląc, jakie miał szczęście, że nic mu się nie stało. "Cztery do sześciu tygodni później zacząłem zauważać drgawki w mięśniach szyi i górnej części pleców. Z czasem przeszły one w wyraźne skurcze szyi, ramion i górnej części pleców" - wspomina.
Ból nigdy nie ustał. Dręczył go przez cały dzień, każdego dnia. Trudno było mu chodzić, a praca stała się prawie niemożliwa. Musiał polegać na wózku inwalidzkim i ortezie, aby się poruszać.
Heit udał się do kilku lekarzy w rejonie Waszyngtonu. Żaden z nich nie potrafił ustalić, co mu dolega. Lekarze próbowali różnych metod leczenia - masażu, fizykoterapii i środków rozluźniających mięśnie - ale żaden z nich nie zaproponował mu leków przeciwbólowych, które mogłyby złagodzić jego ciągłą agonię. "Nikt, pomimo tego ogromnego bólu, nie zaproponował mi tabletki przeciwbólowej, mimo że nie spałem i traciłem na wadze" - mówi.
Co gorsza, lekarze nie traktowali jego bólu poważnie. "Mówiono mi głupie rzeczy, takie jak: 'Ból jest tylko w twojej głowie'".
Heit nie był zwykłym pacjentem - był również praktykującym lekarzem. Dyplomowany internista i gastroenterolog, pełnił funkcję szefa Laboratorium Gastrointestinalnego w Fairfax Hospital w Fairfax, Va. oraz asystenta profesora klinicznego medycyny w Georgetown University School of Medicine. Heit wiedział, że jeśli społeczność medyczna lekceważy jego ból, to nie ma możliwości, aby pacjenci, którzy nie mieli korzyści z jego wiedzy medycznej, otrzymali ulgę w bólu, której potrzebowali.
"Zacząłem myśleć, że jeśli to się dzieje do mnie ... nikt nie oferuje przynajmniej omówić zarządzanie bólem ze mną ... przeciętny człowiek nie miał szansy tam, aby uzyskać odpowiednie leczenie," mówi.
(Przeczytaj blogi lekarzy ekspertów "A Different Normal: Living with a Chronic Condition").
Nowy Kierunek
Heit zdecydował, że zostanie specjalistą od leczenia bólu i rzecznikiem osób żyjących z bólem przewlekłym. Zdał sobie sprawę, że aby zostać specjalistą od bólu, musi rozumieć nie tylko leczenie bólu, ale także uzależnienie, ponieważ środki przeciwbólowe mogą być uzależniające.
Zdobył tytuł Diplomate in Addiction Medicine od American Board of Addiction Medicine i uczęszczał na spotkania w ramach ustawicznego kształcenia medycznego (CME), aby dowiedzieć się o obu specjalnościach. U swojego byłego pracodawcy, Fairfax Hospital, przehandlował swoje usługi - kształcąc tamtejszych lekarzy w zakresie opieki nad układem pokarmowym w zamian za praktyczne szkolenie w zakresie medycyny uzależnień.
"I stworzyłem wtedy praktykę, która była bardzo nietypowa. Pacjenci, którzy mieli tylko ból, pacjenci, którzy mieli tylko uzależnienie i pacjenci, którzy mieli oba te problemy" - mówi.
Życie w ciągłym bólu dało Heitowi szczególny wgląd w swoich pacjentów. "Nigdy nie mogli mi powiedzieć czegoś, czego sam nie doświadczyłem. To dało mi wielką empatię dla naszej populacji pacjentów i tego, jak strasznie traktowała ich medycyna."
Jako specjalista od bólu i uzależnień, Heit wyróżniał się także w inny sposób. Utrzymywał swoją praktykę w niewielkim rozmiarze, aby mógł poznać swoich pacjentów i zapewnić im indywidualną opiekę. "Postawiłem sprawę jasno, że będę kapitanem ich statku, jeśli chodzi o leczenie bólu. Koordynowałbym ich opiekę, czy to z ich lekarzem rodzinnym, internistą, czy chirurgiem, aby zapewnić im najlepszą możliwą opiekę przeciwbólową." W razie potrzeby kierował pacjentów do fizykoterapeutów, doradców lub innych specjalistów.
Heit nigdy nie odrzucał swoich pacjentów za to, że przyznawali się do uzależnienia, jak to robiło wielu ich poprzednich lekarzy. Jeśli uzależnienie stało się problemem w trakcie leczenia, oferował poradnictwo i wskazówki, ale wyraźnie zaznaczał, że nie będzie umożliwiał nadużywania środków przeciwbólowych.
Znalezienie ulgi w bólu
Heit, obecnie 67-latek, w końcu znalazł ulgę w bólu dzięki technice głębokiej stymulacji mózgu zastosowanej na Uniwersytecie w Wirginii. "Nie używam już wózka inwalidzkiego, ortez ani laski. Dzięki stymulacji mózgu udało mi się wyeliminować blisko 90% bólu i większość skurczów. Mogłem powrócić do w miarę normalnego życia" - mówi. Głęboka stymulacja mózgu to technika wykorzystująca wszczepione w pewne obszary mózgu elektrody, które wysyłają prądy zasadniczo blokujące sygnały powodujące ból.
Po śmierci żony w 2010 roku Heit przestał praktykować medycynę, ale pozostaje zagorzałym zwolennikiem leczenia bólu - praktyki, której jego zdaniem bardzo brakuje. "Ból jest niedostatecznie leczony w tym kraju", mówi. "Kliniki bólu są bardziej zainteresowane procedurami niż poświęceniem czasu na szczegółowe omówienie spraw z pacjentami".
Ból przewlekły: rady Heita
Co więc powinieneś zrobić, jeśli doświadczasz chronicznego bólu, tak jak Heit, lub bólu połączonego z uzależnieniem?
Heit zaleca poszukiwanie lekarza, aż znajdziesz takiego, który nie zlekceważy tego, czego doświadczasz, kogoś, kto będzie chciał usiąść i naprawdę porozmawiać z tobą o twoim bólu. Aby znaleźć specjalistę od leczenia bólu, możesz skontaktować się z American Academy of Pain Medicine lub American Board of Pain Medicine.
Kiedy widzisz specjalisty medycyny bólu po raz pierwszy, to może pomóc przynieść dziennik bólu. W nim zapisuj, co pogarsza Twoje objawy i co wydaje się je łagodzić. Zapisz również nazwy leków, które brałeś na ból, czy potrzebowałeś na nie recepty i jak dobrze działały.
Nie bój się zadawać lekarzowi pytań. I naciskaj na leczenie, aż uzyskasz ulgę w bólu, której potrzebujesz.
Dla Heita, znalezienie rozwiązania dla bólu, który go dręczył, było przemianą życia. Był w stanie zapewnić ten sam rodzaj ulgi dla swoich pacjentów z bólem i uzależnieniami, którzy, jak mówi, byli jednymi z najbardziej wdzięcznych ludzi, jakich kiedykolwiek leczył. "Dałem im szansę na jakość życia" - mówi.
